O PSOE esnáfrase en Fene

PUBLICADO EN :  Galicia Confidencial; La Opinión; Globedia

A Moción de Censura que en Fene someterase   a debate e aprobación no pleno do próximo sete de febreiro, de prosperar,  non só  desaloxará ao PP da Alcaldía  senón que aniquilará políticamente  ao seu máximo  valedor e concelleiro socialista que se opuxo de sempre a conformar un Goberno de progreso.

Fene que tras a celebración das primeiras eleccións municipais  da democracia  converteuse en vanguardia  e referente do municipalismo durante un  cuarto de século, tras ese período, como consecuencia do cambio de signo  político  no liderado  do novo executivo municipal en mans  do PSOE, o Concello  penetrouse na fase máis convulsa  da súa historia, pois a perda da maioría absoluta do BNG conduciu á constitución   dun  goberno de coalición  onde as diverxencias entre ambas as formacións    tanto en materia de xestión  como ideolóxica fixéronse notorias.

Especialmente  polo afán protagonista  e a  bisoñez dos representantes socialistas. que nunca tiveron a sutileza  de administrar o seu triunfo nas urnas  coa sensatez debida ao confundir a dignidade coa testosterona

Actitude que lonxe de producir estabilidade  ao novo executivo,  propiciou por mala  praxe gobernar unha coalición co retrovisor en activo, para detectar con      a anticipación debida  os golpes baixos  e os momentos de traizón, que foron  a dinámica imperante   e o factor causante da defunción  prematura   daquela alianza de goberno marcada pola inestabilidade. 

Óbito  que se deu xusto á metade de lexislatura, cando poñendo fin a varias semanas de desencontros entre ambos os socios, os cinco edís do BNG anunciaron publicamente a ruptura do pacto argumentado na deficiente xestión do grupo socialista á fronte do Concello, “parálise administrativa” á que engadían a falta de respaldo dos socialistas á iniciativa lexislativa popular para reivindicar a volta do estaleiro de Astano, á construción naval convencional.

Pero houbo  continxencias engadidas  que intensificaron a división entre as partes, e transformaron toda probabilidade de  reciprocidad nun escenario de hostilidade permanente, sobresaíndo a aversión entre integrantes  de ambos os  grupos e o incidente dunha refrega entre concelleiras no propio despacho da alcaldía.

Desatinos que ao prolongarse  no tempo a continuidade  política do principal instigador da conflitividade  fixo que todo intento de avinza resultase unha quimera, desde o punto e hora que na complexidade daquela tesitura uns só gañaban  na medida na que os outros perdían.

Neste conflito de relación a crispación impúxose ao ánimo de entendemento impedindo  estruturar de forma estable alianzas políticas de consenso como así ocorreu dunha ou outra maneira nos comicios do 2011, 2015 e mesmamente  co funesto avatar  do 2019. 

Circunstancias  que para nada variaron, sendo por iso que en tanto o belixerante Antón  Noceda leve a voz cantante do PSOE na localidade, será materialmente imposible  implementar un acordo de goberno estable e en consonancia co resultado maioritario das urnas, suscitando tal impedimento  a súa autoría intelectual na moción de censura que o 2018 entregou a Alcaldía ao PP, un desvarío  que revela a súa  tendencia  política de preferencia á vez de delatar a súa  visceralidade  antinacionalista.

Un anacronismo onde as súas fobias persoais antepuxéronse  á realidade política de Fene   que  continuadamente desde a instauración da democracia a esquerda no seu conxunto sumou máis votos que a dereita, como actualmente segue ocorrendo; resultando imposible  por aritmética electoral que un partido como o PP que conta co apoio dun terzo escaso dos votos, tivese opción algunha de facerse co bastón de mando da alcaldía, a non ser como é o caso, que  a  bastardía política impuxésese  á dinámica democrática, de tal modo, que os pactos en cuberto e os  intereses persoais prevalecesen  sobre a vontade popular como así foi.

Pero cando na súa deslealdade o  staff dirixente  do PSOE local condenaba á veciñanza a facer tragar coa anomalía democrática  de manter ao PP á fronte  do Consistorio, son as concelleiras que como independentes concorreron aos comicios municipais na súa propia lista  quen nun exercicio de dignidade,  desatendendo as artimañas da  Executiva Local do partido  decántanse por facer seu o sentir maioritario manifestado polos electores nas urnas  e sumarse así  á Moción de Censura que  desaloxará  a un intruso Gumersindo  Galego da .Alcaldía.

Valente e consecuente actitude que demostra  sólidas conviccións e vontade de  reconstituir algo  dexenerado, ao  tempo de restituír con iso a decencia na política local,  cando signos como os referidos son  indiciarios do descrédito que  padece  a institución, parte da súa representación política polo enfraquecemento  no seu funcionamento democrático.

Con esta alteración  na  correlación da representación municipal ábrese a posibilidade  de rescatar a autenticidade democrática  e devolver a dignidade  á institución  tras a  involución dos últimos tempos, que posibilite cambiar as cousas en vantaxe do interese xeral e do  benestar  da veciñanza do Concello.

Para iso é fundamental que nesta alianza de consenso a institución   pase a cumprir unha función efectiva como administración transparente e próxima á cidadanía, dando  un xiro radical á situación e afrontando un cambio real que mude de raíz o actual formato de política municipal, substituíndo a anacrónica representación duns cargos institucionais máis preocupados por satisfacer o seu  egocentrismo, que por facerse receptores das demandas sociais.

A oportunidade democrática que brinda a Moción  de Censura aos membros  do goberno dimanante é de alta responsabilidade, e vén lembrarlles que ninguén poderá axudarlles a rexenerar a institución  municipal, se non o fan eles  mesmos.

Pleno éxito no labor