PUBLICADO EN : Galicia Confidencial; La Opinión; Globedia
Para entender o trato preferente que Podemos depáralle a Yolanda Díaz, máis que avaliar os seus méritos, ninguén debe obviar que previo á constitución da formación morada Iglesias era o asesor en Galicia da lideresa comunista, relación que actualmente a sitúa no seu séquito de influentes.
«Perdéronse sete anos nos que houbo moito sufrimento, e hai responsables».Con esta frase explícita expresaban a súa opinión os dous ex militantes de EU cando en abril de 2016 souberon que membros da Unidade de Investigación Tecnolóxica da Policía detiñan no Parlamento de Galicia ao asesor desta organización na devandita entidade, xa que para eles a aprehensión do implicado non representaba sorpresa algunha, tendo en conta que resultaba ser o mesmo suxeito ao que eles apuntaban na súa denuncia do ano 2009 cando cumpría idéntica función na sede da formación política en Ferrol.
Naquela ocasión os denunciantes alertaron das súas pescudas informando exhaustivamente a Yolanda Díaz como responsable nacional do partido, da existencia de pornografía infantil nun computador da sede do partido, deixando en poder do seu Consello Comarcal o equipo de referencia ao obxecto de sacar os datos probatorios vía Internet. Denuncia que ante a falta de resolución e a carencia de dilixencia foi trasladada por estes á Policía, o que derivou na expulsión fulminante de ambos os militantes, atribuíndolles a difusión de adulteradas delacións contra a organización política Esquerda Unida, ao promulgar con falsidades que nun equipo informático do seu domicilio social existían arquivos relacionados coa pedofilia.
Para ir despexando incógnitas neste truculento escándalo, faise obrigado saber que o exasesor de referencia mais que exercer de mero administrativo do partido desempeñou en todo momento funciones de marcada relevancia política, tal foi a súa condición de candidato á alcaldía de Santiago, ademais de cargo de máxima confianza asesorando durante anos a Esquerda Unida, tendo de apuntar que a pesar do lastre da denuncia de referencia foi a propia Yolanda Díaz quen lle apadriñou e situou como asesor á fronte da oficina parlamentaria onde foi detido polas súas escabrosas prácticas.
Tal como déronse os feitos quedan moitas incógnitas por resolver, moitas explicacións que dar, pero a por aquel entón máxima mandataria de Esquerda Unidade e directa responsable política do acontecido, rexeitou de forma reiterada dar as explicacións públicas que a situación esixía, e que a súa condición política impoñíalle, chegando inclusive ao extremo de facer caso omiso á petición de esclarecemento instada polos seus socios de coalición liderados por Xosé Manuel Beiras.
Un proceder que por se mesmo pon de relevo a súa negativa para cumprir co deber de representación que ostentaba naquel momento, unha burla ao electorado, así como unha actitude de nulo respecto cara ao cumprimento dos ideais democráticos que propugna o seu partido; en síntese, un comportamento que por envilecido detráelle toda solvencia e prestixio para o desempeño da función pública e o que é máis grave, sitúalle politicamente en “tácita complicidade” co pedófilo e por tanto transfórmalle en responsable virtual dos seus feitos, o que por tácita concomitancia exhórtalle a dimitir, porque o calibre do abuso e malos tratos inferido a vítimas inocentes tería que asumilo como tal e de non facelo o seu abandono da política debese estar cantado.
Pero nesta trama de indecencia as cousas funcionan xusto ao revés pois en ´a órbita do mal chamado progresismo de esquerdas os cadáveres políticos mais que enterralos actívaselles en resurrección; por iso que neste drama quen co seu deixamento prorrogou durante sete longos anos o sufrimento duns nenos martirizados pola pornografía infantil a pesar do seu inducido encubrimento máis que descabezala da política promoveuse a súa elevación ao ceo ministerial, sendo aberrante que unha transgresora de tan devaluado carisma que a tempo presente segue sen render contas dos feitos mantéñase na crista da onda política facendo alardes de pudor.
Se a pesar da súa nauseabunda implicación política nos feitos campa e galopa ás súas anchas, é porque neste círculo de impudicia, son moitos e moitas os que secundan os excesos políticos desta actriz protagonista; xogando un papel destacado en defensa da súa promoción o propio Pablo Iglesias e actual líder de Podemos, cuxa relación con ela vén de vello sendo mesmo anterior á constitución da formación morada, xa que o actual líder podemita exerceu anteriormente como asesor da xefa de Esquerda Unida en Galicia. O que derivou co paso do tempo nunha predilección de trato que excede con fartura os canons de disciplina orgánica, como o feito do seu nomeamento a dedo como candidata electoral, ou a anacrónica participación do líder de Podemos no peche de campaña das municipais en Ferrol avalando unha candidatura con marchamo exclusivo de EU despois de desactivar a da propia organización, e demais incongruencias polo estilo.
Con tales prácticas difícil está facer nova política desde o colectivo e empoderando á xente, pois utilizando o nepotismo xerárquico será totalmente imposible arraigar un novo mapa mental no electorado; sobrando dicir que de persistir en semellantes manobras mantendo o silencio cómplice ante condutas corrompidas a decadencia de Podemos estará máis que servida, máxime cando se condescende diante feitos cuxas vítimas son nenos e nenas obrigados a pousar sometidos sexualmente, no canto de proceder en consecuencia erradicando e illando aos seus .artífices.
Mal imos cando para xustificar o “todo vale” prescíndese politicamente de todo código ético, pois nula confianza débese outorgar a quen nos representa cando no canto de dar exemplo ante a cidadanía renuncian a poñer en práctica o que proclaman; é por iso que Yolanda Díaz pola súa ignominiosa conduta mais que ser promovida ás altas estancias do Estado, por hixiene democrática debe esixírselle ipso facto o seu abandono da vida política, pois de non facelo sobra dicir que a caducidade de Podemos quedará fixada
No hay comentarios:
Publicar un comentario