17 jul 2010

CÁLAMO CURRENTE

Bieyto Ribadeneyra Piñeyro



Non teño por norma ferir sensibilidades pero se habitúo a denominar as cousas nos seus xustos termos sen suplir nin dulcificar expresións, pois aínda que o meu vehiculo de locución circula cumprindo taxativamente as normas de boa educación e disciplina ao código ético; sen animosidade perversa digo as cousas sen voltas nin artificio, directamente e polo seu nome, e se alguén séntese molesto polo contexto das miñas expresións, laio non poder liquidar a súa contrariedade.

Dise que as descualificacións remplazan a carencia de argumentos, posiblemente os meus non atendan satisfacer a quen ten concibido de antemán unha opinión contraposta, pero iso, non é indicativo de que sexa eu quen incorre en menoscabo ou descrédito cara aos censurados, só plasmo con realidade meridiana a evidencia duns feitos veraces e contrastados que por certo son pouco exemplarizantes.

Por tanto as miñas opinións non se refutan con desvaríos e insensatez e moito menos con manifestacións carentes de neutralidade e diametralmente opostos á realidade dos feitos. Un bo analista non se deixa condicionar por vínculos ou fervores, para fortalecer a razón deben erradicarse as paixóns e adxudicárselle unha oportunidade ao cerebro, suposto contrario o influenciado comentarista, lamentablemente convértese nun insolvente que exerce de correa de transmisión de apreciacións interesadas.

Exposto o devandito, insisto en precisar que os pactos aínda sendo tácitos ou sobreentendidos establécense para ser cumprido no seu contexto, e cando unha das parte unilateralmente cancela o vínculo contraído, debese saber, que coa súa irresponsable decisión amais de romper un compromiso vinculante deixou vía libre para que a outra parte proceda en consecuencia. Pero polo visto hai quen defende o contrario e como perfecto colega ten a ousadía de promover unha cruzada de descrédito contra quenes en primeiro termo foron obxecto de conxura, sen caer na conta que co seu deficiente auxilio devalúase así mesmo...

O autor en quenda de réplica, consuma un CÁLAMO CURRENTE, e quizá por esas présas e regateo de reflexión, confunde Tirios con Troianos e por iso pon na miña autoría paternidades que corresponden á súa fantasía, dicir, que no meu artigo de opinión PACTA SUNT SERVANDA, nunca cuestionei a representatividade dos vogais que lograron o seu posto como resultado da vontade das urnas, se censurei e manteño, que parte deles, non exerceron o seu papel de vogais electos en correspondencia á confianza dos electores nin en suxeccion e acatamento aos pactados contraidos, devaluando con iso a súa credencial por canto foi utilizada para consumar unha deslealdade.


Pero a xulgar polo feitos, o nó gordiano deste insólito contratempo electoral radica no candidato - furtivo, e insisto no de furtivo por ser o único membro da cámara que accede a un escano sen concorrer ás eleccións, séndome indiferente que o teñan ido a buscar ou viñese polo seu propio pé.
Se alguén lle outorga a clave do éxito dos resultados da candidatura gañadora debe adxudicarlle igualmente a responsabilidade do adverso desenlace e facer balance antes de emitir xuízos de valor, e non concluír asumindo que Xoán Gato é un Deus sen patrimonio celestial que está por riba do ben e o mal, e aplaudir as súas excentricidades de premiar aos afíns e castigar aos díscolos;..... isto xa é o colmo!

Cancelo miña polémica co ambiguo para achegar maior luz ao efectivo pois o debate debe progresar; aquí estase tratando o accesorio en detrimento do esencial, e paradoxalmente non se cuestiona a dubidosa legalidade de que Xoán Gato como ex - alcalde de Narón, poida desempeñar un cargo por apoderamento como membro da Cámara de Comercio cando non teñen trascurridos dous anos desde o seu cesamento, e a última reforma da Lei de Bases do Rexime Local no seu artigo 75.8 determina, que durante os dous anos seguintes á finalización do seu mandato, aos membros das corporacións locais que ostentasen responsabilidades executivas nas diferentes áreas en que se organice o goberno local, seranlles de aplicación no ámbito territorial da súa competencia as limitacións ao exercicio de actividades privadas establecidas no artigo 8 da Lei 5/2006, de 10 de abril.

E aos efectos procedentes hase considerar a existencia de relación directa coa empresa á que representa, por canto interveu en calidade de Alcalde en sesións nas que se adoptaron acordos e resolucións en relación coa referida comercial, e asi mesmo, dubido dispoña de autorización permisiva da Oficina de Conflitos de Intereses. Polo tanto someténdome a mellor criterio, entendo que Xoán Gato, non tan só non pode postularse como candidato á presidencia da Cámara senón que tampouco pode ocupar vogalía algunha por mais apoderamento que lle fora outorgado.

No hay comentarios:

Publicar un comentario