Na súa difícil batalla os pensionistas invisibles non só teñen de lidar contra o anacronismo das lagoas de cotización, senón tamén contra a exclusión a compatibilizar a exigua prestación coa norma reguladora do Ingreso Mínimo Vital
O Ingreso Mínimo Vital é un logro social sen precedentes, por canto garante en gran medida que os cidadáns conten cun mínimo de ingresos que lles permita vivir dignamente.
Unha prestación non contributiva da Seguridade Social, de carácter indefinido que ten como obxectivo esencial reducir os altos niveis de desigualdade da renda existentes na sociedade española e moi especialmente sacar da pobreza extrema aos 850.000 fogares que padecen esta situación
O acceso a este ingreso mínimo é compatible coa percepción doutras prestacións de calquera orixe sempre que o seu cómputo non supere o limiar establecido para o efecto, pero non así, co importe das pensións de xubilación que perciban os maiores de 65 anos.
Esta limitación ademais de ser un despropósito reabre a polémica nunca resolta dos pensionistas afectados por lagoas de cotización, e por iso, cunha prestación por xubilación exigua, non entendéndose por tanto que queden excluídos do melloramento da súa renda por esta vía, cando o motivo da súa precariedade é debida a que os seus últimos anos de vida laboral quedaron en paro ou tiveron un emprego precario que sumado ao feito de non poder elixir os seus mellores anos de cotización para o cálculo de prestación sitúolles á marxe dunha pensión digna , circunstancia que sumada a esta nova limitación déixalles expostos ao desamparo e sen opción de compensación algunha.
Aínda cando tan anómala aplicación foi motivo repetido de debate no Congreso instando acabar co efecto redutor das lagoas de cotización para o cálculo da pensión de xubilación ,ao obxecto de permitir que os afectados puidesen elixir as bases mais favorables para a determinación da súa pensión , o certo é que todo quedou nun brinde ao sol por canto a erosión de a base reguladora continua.
Todo vén indicar que tan impactante prexuízo debeuse a que o desaxuste entre a oferta e a demanda non só acentuou a vulnerabilidade de os integrados neste perfil de idade, senón que anulou toda solución paliativa, e así, o desemprego neste segmento laboral tras a crise do 2008 foi maior que nunca, facendo que as súas perspectivas de reinserción se estancaran e que unha gran maioría dos afectados quedasen definitivamente excluídos do mercado laboral e repercutidos no importe da súa pensión en mais dun 45% do que lle correspondería de non truncarse as súas expectativas polos efectos dunha mala praxe política.
Sabido é que o tempo de interrupción da actividade profesional de calquera traballador, é unha temporalidade que a todo efecto está excluída oficialmente da súa vida laboral, pois o contido da mesma só inclúe os períodos activos, e excepcionalmente limitadas fraccións da súa permanencia no desemprego, sendo ese ciclo agrupado o que conforma a efectos reais os seus anos de cotización e establece o seu dereito ou non a percibir unha pensión contributiva.
É dicir, que as interrupcións de cotización aínda sendo alleas ao seu implícito, paradoxalmente, se son aplicables como penalización no cálculo da pensión, pois a pesar da incongruencia da súa utilización, as denominadas lagoas de cotización, contra toda racionalidade, si son utilizadas para determinar o importe neto da prestación por xubilación.
Isto vén significar que se está procedendo anómalamente contra os pensionistas que non puideron cotizar nos últimos anos, co agravante que os artífices de tan anacrónica medida non son outros que os propios políticos que co seu indolente proceder foron os causantes da situación de precariedade laboral na que se viron inmersos os integrantes deste colectivo de risco.
É por iso, que por máis que se insista en atribuírlle obxectividade á regra, o certo é que a súa aplicación produciu efectos aleatorios e verificada distorsión dos principios de proporcionalidade e contributividad, tal foi así, que na actual tesitura persoas con equivalencia de nivel, traballando os mesmos anos teñen pensión diferente, e iso pola negativa alteración xerada polas lagoas de cotización, cuxa repercusión ocasiona significativos agravios comparativos como beneficiar a afiliados que aínda tendo menos anos cotizados non estivesen afectados por intervalos de cotización
O esperpéntico é, que despois dos malos tratos inflixidos a este colectivo que se viu dobremente castigado polas crises dos últimos anos e por tanto afectados na súa xubilación pola repercusión das referidas restricións, sexan excluídos agora das vantaxes que en corrección compensatoria puidéselle reportar a aplicación da norma reguladora do Ingreso Mínimo Vital
No hay comentarios:
Publicar un comentario