España en perigo

PUBLICADO EN :  Galicia Confidencial; La Opinión; Globedia

Co  Covid-19, os riscos para a saúde son tan obvios, e as súas consecuencias tan graves, que  hase de interpretar  a limitación de dereitos repercutidos como defensa da propia Constitución, que nunca como  unha estrataxema involutiva  ao estilo da dereita

.

Tanto o dirixente do PP- Pablo Casado, como o de  VOX- Santiago Abascal, son cortados polo mesmo patrón, e o feito que ambos se reivindiquen  como parte  de "a España que madruga", non pasa de ser unha tomadura de pelo , pois desde a súa maioría de idade toda a súa vida  caracterizouse  por comer do  pesebre institucional,  tendo en conta que nunca tiveron un traballo no sector privado nin en nada que non estea relacionado coa función  política, iso si, aínda que eles  nútrense das arcas do estado ,defenden contra vento e marea  a intervención  do neoliberalismo fronte ao público.

Estes dous elementos de escasa  cualificación  e ambición desmedida non coñecen por tanto máis ocupación que a política e en razón aos  pingües ingresos que lle reporta o desempeño  da súa actividade no cargo  farán o indecible para manterse en primeira liña.

Tendo  de matizarse   para  maior concreción ,que son o referente da dereita española, esa chusma  que  non soporta a democracia salvo que eles  gobernen, un afán protagonista que lles conduce a utilizar calquera  medida ao seu alcance  para conseguir os seus  escabrosos  obxectivos como resulta ser  a estratexia da crispación, a mesma dinámica coa  que  agora en plena crise do  Covid-19 tentan cargarse o estado de alarma e levar por diante ao Goberno  coa colaboración necesaria  dos medios de comunicación  ultraconservadores que en transo de desaparecer apúntanse ao bombardeo.

Que o  franquismo sociolóxico manteña tan notorio arraigo corenta anos despois do teórico final da ditadura, non fai máis que demostrar a baixa intensidade da nosa democracia, pero tamén denota que o conglomerado PP- VOX son en si  mesmo a  reactualización de anteriores ensaios da ultradereita hispana do  tardofranquismo coa que non se pode  condescender o máis mínimo dado o perigo que representa para a democracia  as súas intencións  involucionistas e o seu perfil  totalitario  para o Estado de Dereito

Todo vén indicar que a España da Transición  involuciona  vertixinosamente, á vez que un  facherío de novo cuño unido por emocións nostálxicas e campando ás súas anchas, se  rearma  ideolóxicamente ao amparo da escandalosa impunidade que lles reporta a estrafalaria  condescendencia do Executivo, posibilitando con iso o perigo de volver repetir unha situación que xa se viviu e da que todos coñecemos o fatal desenlace. 

Cuxos restos para vergoña desta democracia de aparencia aínda xacen mal enterrados nas cunetas dos camiños de España, pois os máis de 140.000 asasinados sepultados en fosas comúns con nocturnidade e anonimato é a cruel herdanza que nos deixaron os proxenitores desta tropa, que ao parecer, agora con idéntico credo tentan repetir a "fazaña" 

É por iso que resulta escandalosa a permisividade institucional e política cara a este novo rearmamento do fascismo, de quen alentando prácticas  regresivas están a poñer en risco o noso sistema de dereitos e liberdades; por iso é polo que de ningún xeito débese permitir a actividade política de quen non só poñen en cuestión a democracia senón que de forma sutil buscan a súa eliminación como último obxectivo, para así e en suplencia, instaurar un réxime de ideoloxía  totalizante desde onde seguir oprimindo a amplos sectores da sociedade como xa fixeron na súa anterior etapa á fronte do país.

Agora ben, a cousa vai mais alá, pois o  escoramento cara á ultra dereita é unha tendencia xeneralizada  no feudo do neoliberalismo conservador, que lles  conduce cara a idéntica deriva, que non é outra que exercer de  prosélitos do fascismo máis  recalcitrante, distante na súa concepción da moderación característica dunha dereita civilizada

Unha circunstancia que polo seu carácter de anomalía democrática non debe pasar desapercibida e moito menos quedar sen resposta, pois de non reaccionar coa máxima enerxía contra o virus do fascismo, os seus efectos destrutivos poden dar ao traste coa nosa convivencia, de aí a obrigación de espertar a conciencia cidadá e de activar os resortes de defensa do Estado democrático como freo a leste  embate reaccionario e  involutivo.

Todo o que está a suceder vén confirmar  que este país padece un déficit democrático  endémico que é reflexo do noso contexto histórico, da actitude encadeada que mantiveron a través dos tempos os poderes  fácticos e o séquito de mandatarios de acompañamento, que mais alá da aparencia que tentan transmitir xamais pensaron nin en España, nin moito menos na súa cidadanía, só en garantir o seu propio status e excepcionalmente o dos adláteres que lles apoiaban e defendíanlles .

Abascal e Casado non son a solución de nada, pero si un perigo para o Estado de Dereito