PUBLICADO EN : Galicia Confidencial; La Opinión; La Región; Faro de Vigo; Atlántico Diario; Globedia
Que o prezo da luz subise un 7% no outubro máis caro dos últimos seis
anos, pon de relevo que aínda cando
os consumidores son vítimas dun sistema de extorsión
enerxética máis enlazado coa
especulación que coa xeración do servizo, o Goberno, lonxe de tomar cartas no
asunto e reconducir a situación, opta pola
pasividade, mantendo en vigor un sistema tarifario fundado en
compoñentes de volatilidade que ademais
de non ter nada que ver cos custos reais
de xeración do servizo, tampouco existe ningún fundamento lóxico que
xustifique os actuais niveis de
repercusión ao cliente.
E mentres este saqueo consúmase, o ministro de Enerxía, Álvaro Nadal xoga a
despistar a realidade aducindo que no noso país a electricidade é cara e o será máis nos
próximos días, semanas e mesmo meses, de
persistir a seca e a falta de vento;
cando é farto sabido que o actuado polo
Goberno atende a un deseño político
preconcibido, cuxa obxectivo é dar unha volta de porca contra os intereses do
país, ao só obxecto, de corresponder
cos financiadores do seu partido político, que non son outros, que
os promotores das portas xiratorias ,
pois do que se trata, é salvar ás compañías eléctricas á conta de afundir a
miles de empresas e millóns de consumidores de igual modo que se fixo coa
banca, e iso é así, por mais que a cerimonia de confusión continúe instalada
nas disposicións reglamentarias circunscritas
ao sector eléctrico.
Case o 60% da factura
eléctrica repercutida aos
consumidores, son impostos do Estado que nada teñen que ver cos custos de
xeración nin co prezo real do servizo; un encarecemento indebido, que debe ser
rebaixado detraendo a desmedida carga impositiva de aplicación
Tamén tes repercutido na factura, os pagos millonarios das eléctricas aos polítido das Portas Xiratoria |
Pero a indolencia do Executivo neste asunto ten planificada
intencionalidade, sobre a base de dúas
realidades concordadas , tal son o feito de facilitar que sexan encuberto os monopolios
enerxéticos do IBEX os que verdadeiramente lexislan sobre a materia, e a
vantaxes que reporta a excedida
facturación eléctrica á voracidade
recadatoria do Estado, factores ambos que na súa conxunción, ademais inducir
unha grave repercusión nos usuarios sitúannos como o país coa tarifa enerxética
mais cara de toda a Unión Europea.
Chegados a este escenario, cabe
lembrar que na factura da luz, existen cinco conceptos principais,
tal son, a potencia contratada, a
enerxía consumida, o imposto especial da
electricidade (IEE), aluguer de equipos de medida - control e o IVE. Pois ben,
contra toda lóxica fiscal o Estado non só aplica o apuntado imposto (IEE). senón que sobre o mesmo carga
un IVE repercutido do 21%, é dicir,
obriga aos usuarios do servizo a
soportar a dualidade de pagar un imposto sobre un imposto, algo
inaudito que non só dispara o importe da súa factura, senón que dista moito de ser acorde coa legalidade á vista da iteración recadatoria.
A avaricia facendística do Goberno
e o seu afán recadatorio convértenlle no
principal interesado en manter os prezos
da luz en continua tendencia á alza ,
circunstancia que é aproveitada polas
compañías eléctricas para facer o seu agosto
e engordar así a súa conta de
resultados; por iso é polo que a excedida fiscalidade aplicada polo Estado ao servizo sexa o principal factor
causante do elevado prezo da electricidade en España, e por tanto motivo que
fai que o importe da factura da
luz dispárese ata volverse insustentable. Dicir respecto diso que
a repercusión por fiscalidade inducida é un atraco a man armada por
parte da Administración, tendo en conta que
por cada 100 euros pagados nunha factura
59,6 euros van parar ás arcas públicas en concepto de impostos
repercutidos.
A orixe do problema arrinca no ano 2003, cando coa
privatización de Endesa consúmase a
chamada liberalización do sistema enerxético, pois desde entón, o prezo da electricidade cuxo establecemento ata ese momento era potestativo
do Goberno, coa privatización do sector,
unha parte significativa do seu
importe pasou a ser fixado en exclusiva polos
novos titulares das compañías eléctricas. Sendo este o punto de inflexión do que
parte o actual desastre, pois coa
situación creada, os novos donos impuxeron como norma a obtención de beneficios sen límite de
ambición, e sen reparar o mais mínimo
nas consecuencias das súas decisións
sobre a sociedade, nin vacilar tampouco en perturbar o marco de ponderación que ata aquel momento vinculaba a produción
de enerxía eléctrica co resto do sistema produtivo.
A cobiza desmedida
foi quen facilitou que sen o
mínimo rigor os xerifaltes do oligopolio
apostasen por prácticas de sobreproducción,
decisión que implicou unha sobre investimento no sistema eléctrico cuxo dimensionamento
xerou unha sobrecapacidade produtiva,
que por desaxuste coa demanda mantívose inactivo por falta de utilidade. Un
desaxuste que mais que mitigarse, co tempo, pasou a agravarse como
consecuencia da intensa recesión
económica que afecta o país desde fai
nove anos, que ocasionou o esborrálle da
actividade económica e a consecuente diminución do consumo enerxético;
desequilibrio, que está detrás do
problema do sector , do disparatado encarecemento da factura eléctrica e especialmente do "déficit de tarifa", ese
subterfuxio que conxuntamente utilizan
Goberno e compañías para defender o
sobreprezo repercutido na factura da electricidade.
Déficit, cuxa causa
prodúcea o feito de manter parcialmente inactiva a capacidade enerxética instalada por falta
de demanda, pretendendo agora as compañías repercutir o adverso
resultado dos seus erróneos investimentos, facendo que os usuarios afrontemos
como propio o custo de manter operativas unhas instalacións en desuso.
A situación esixe un cambio radical, pois desde a
liberalización do sector sen apenas control público, o país chegou ao peor dos
modelos en materia eléctrica, ata o extremo
de lexislar ao ditado do lobby
enerxético, nun contexto de
deterioración que pon de manifesto que o
Goberno coas súas leis está a amparar ás
grandes corporacións enerxéticas, mentres que coa súa indolencia fai
pagar aos consumidores a repercusión das súas temeridades
No hay comentarios:
Publicar un comentario