PUBLICADO EN : Galicia Confidencial; La Opinión; La Región; Faro de Vigo; Atlántico Diario; Globedia
Dun tempo para acó, á maioría dos medios de información españois véselles máis proclives a prestar cobertura mediática ao foráneo que a noticiar o xenuíno, non sendo de estrañar nesta dinámica, que a pesar da distancia que representa ter o Atlántico por medio, esteamos mais ao corrente da identidade e proezas dos mais encumiados paladins da oposición venezolana que sobre a fumareda tóxica que xera a nunca extinguida corrupción española.
Pero a ninguén con capacidade analítica debe estrañar a dinámica de contra información que veñen utilizando estes medios de persuasión neoliberal ultraconservadores, na súa gran maioría propiedade dos bancos e empresas que cotizan en bolsa do Ibex. Pois non hai dúbida que este conglomerado mediático ao que lle gusta verse a si mesmo como o Cuarto Poder, non dubida en exportar prácticas desestabilizadoras de portas a fóra, como argucia para situar en segundo plano e despistar a información sobre os múltiples problemas que conforman a complexa realidade do propio país
A cousa vai mais alá, pois na conxura mediática orquestrada internacionalmente coa intención de derrocar a calquera prezo ao réxime bolivariano de Venezuela, é evidente, que desde o agrupado da mass-media española titularidade desas grandes corporacións económicas, non se dubida o mais mínimo en servir de megáfono a calquera opositor ao goberno do presidente Maduro, coa intención, de satanizar a súa acción política e xerar así a percepción dun ambiente de inestabilidade, dun país vítima do caos; para así xustificar o seu derrocamento pola vía que sexa necesaria.
O alarmante é, que mentres non cesan na súa dinámica de reformularse a lexitimidade do presidente venezolano, en liña oposta, manteñen un silencio sepulcral sobre a intolerable actitude que acumulan no seu haber moitos outros mandatarios de réximes explicitamente antidemocráticos, cuxas accións sobordan a violación continuada dos dereitos humanos.
Sirvan como referente de contraste, a recensión ao rei Mohamé VI de Marrocos, ou a non menos significativa referencia aos emires das petromonarquías do Golfo, que devandito sexa de paso, na súa dinámica de esmagar a disidencia e neutralizar aos opositores políticos, executan esta mesma semana a outras 14 persoas por manifestarse contra do Goberno, sen que curiosamente neste caso, a noticia alcance nos devanditos medios españois un espazo de primeira plana.
A patente iniquidade e notoria disparidade no trato informativo, son aspectos que delatan as deseñadas prácticas que veñen utilizando determinados medios de comunicación, do mesmo xeito que gobernos e formacións políticas de corte neoliberal, co propósito de alterar a situación no citado país suramericano, e coa exclusiva finalidade de aumentar axitación social e meter presión económica, ao só obxecto. de acentuar a crispación e a inestabilidade, para dese xeito lograr a finalidade prevista, que non é outra, que manipular os acontecementos prefabricando un clima de inestabilidade, para así, xustificar a planificada intervención estranxeira e con elo o derrocamento de goberno bolivariano.
As súas prácticas de intoxicación continuada, veñen confirmar que a intromisión destes emporios mediáticos, á marxe de poñer os seus medios a disposición da oposición, publicitando as súas orquestradas campañas de axitación e involución, polo demais, menten máis que escriben ao versionar o que está a ocorrer en Venezuela. E fano, coa maquinada intención de desacreditar o funcionamento dunha revolución de profundo contido social; silenciando con idéntica finalidade as contrastadas prácticas de asedio e guerra sucia do sector privado contra o poder constituído, como tamén as súas chamadas á sedición.
Por tanto, terxiversar a realidade e utilizar a falsidade para adxudicar a este país caribeño a condición de “chivo expiatorio” da feroz campaña mediática internacional, utilizando a absurda xustificación de cualificar como «autoritario» ao goberno de Maduro e de «antidemocrático» o seu proxecto político.
É cando menos, unha basta manobra de manipulación da realidade, a ocultación interesada de quen é realmente a oposición venezolana, ao ser en si mesmo o verdadeiro motor do conflito pola sùa permanente dinámica de perturbación e desestabilización.
Nesta arremetida conxunta, onde a alianza de insurxentes e a mass-media circula en idéntica dirección, o que verdadeiramente está en disputa é o triunfo do neoliberalismo naquel ámbito xeográfico, de aí a complicidade en ataque da oposición violenta actuando en conciliación co sector mediático.
Unha alianza de intereses no marco non convencional dunha guerra desatada contra os defensores do ideario de Bolivar, en cuxa confortación a súa vitoria levaría a consolidación do proxecto revolucionario de sustentación; o que supoñería, un pau ao sistema neoliberal capitalista cuxo efecto contaxio sería demoledor para o mantemento da súa continuidade na zona.
Sendo por iso que a actitude dos medios de información españois e do seu séquito de acompañamento, para con Venezuela, excede o límite do nauseabundo
Sobre
o que está a ocorrer en Venezuela, os medios informativos españois non só esaxeran,
senón que prefabrican titulares facendo uso da mentira.
 |
Pero a ninguén con capacidade analítica debe estrañar a dinámica de contra información que veñen utilizando estes medios de persuasión neoliberal ultraconservadores, na súa gran maioría propiedade dos bancos e empresas que cotizan en bolsa do Ibex. Pois non hai dúbida que este conglomerado mediático ao que lle gusta verse a si mesmo como o Cuarto Poder, non dubida en exportar prácticas desestabilizadoras de portas a fóra, como argucia para situar en segundo plano e despistar a información sobre os múltiples problemas que conforman a complexa realidade do propio país
A cousa vai mais alá, pois na conxura mediática orquestrada internacionalmente coa intención de derrocar a calquera prezo ao réxime bolivariano de Venezuela, é evidente, que desde o agrupado da mass-media española titularidade desas grandes corporacións económicas, non se dubida o mais mínimo en servir de megáfono a calquera opositor ao goberno do presidente Maduro, coa intención, de satanizar a súa acción política e xerar así a percepción dun ambiente de inestabilidade, dun país vítima do caos; para así xustificar o seu derrocamento pola vía que sexa necesaria.
O alarmante é, que mentres non cesan na súa dinámica de reformularse a lexitimidade do presidente venezolano, en liña oposta, manteñen un silencio sepulcral sobre a intolerable actitude que acumulan no seu haber moitos outros mandatarios de réximes explicitamente antidemocráticos, cuxas accións sobordan a violación continuada dos dereitos humanos.
Sirvan como referente de contraste, a recensión ao rei Mohamé VI de Marrocos, ou a non menos significativa referencia aos emires das petromonarquías do Golfo, que devandito sexa de paso, na súa dinámica de esmagar a disidencia e neutralizar aos opositores políticos, executan esta mesma semana a outras 14 persoas por manifestarse contra do Goberno, sen que curiosamente neste caso, a noticia alcance nos devanditos medios españois un espazo de primeira plana.
A patente iniquidade e notoria disparidade no trato informativo, son aspectos que delatan as deseñadas prácticas que veñen utilizando determinados medios de comunicación, do mesmo xeito que gobernos e formacións políticas de corte neoliberal, co propósito de alterar a situación no citado país suramericano, e coa exclusiva finalidade de aumentar axitación social e meter presión económica, ao só obxecto. de acentuar a crispación e a inestabilidade, para dese xeito lograr a finalidade prevista, que non é outra, que manipular os acontecementos prefabricando un clima de inestabilidade, para así, xustificar a planificada intervención estranxeira e con elo o derrocamento de goberno bolivariano.
As súas prácticas de intoxicación continuada, veñen confirmar que a intromisión destes emporios mediáticos, á marxe de poñer os seus medios a disposición da oposición, publicitando as súas orquestradas campañas de axitación e involución, polo demais, menten máis que escriben ao versionar o que está a ocorrer en Venezuela. E fano, coa maquinada intención de desacreditar o funcionamento dunha revolución de profundo contido social; silenciando con idéntica finalidade as contrastadas prácticas de asedio e guerra sucia do sector privado contra o poder constituído, como tamén as súas chamadas á sedición.
Por tanto, terxiversar a realidade e utilizar a falsidade para adxudicar a este país caribeño a condición de “chivo expiatorio” da feroz campaña mediática internacional, utilizando a absurda xustificación de cualificar como «autoritario» ao goberno de Maduro e de «antidemocrático» o seu proxecto político.
É cando menos, unha basta manobra de manipulación da realidade, a ocultación interesada de quen é realmente a oposición venezolana, ao ser en si mesmo o verdadeiro motor do conflito pola sùa permanente dinámica de perturbación e desestabilización.
Nesta arremetida conxunta, onde a alianza de insurxentes e a mass-media circula en idéntica dirección, o que verdadeiramente está en disputa é o triunfo do neoliberalismo naquel ámbito xeográfico, de aí a complicidade en ataque da oposición violenta actuando en conciliación co sector mediático.
Unha alianza de intereses no marco non convencional dunha guerra desatada contra os defensores do ideario de Bolivar, en cuxa confortación a súa vitoria levaría a consolidación do proxecto revolucionario de sustentación; o que supoñería, un pau ao sistema neoliberal capitalista cuxo efecto contaxio sería demoledor para o mantemento da súa continuidade na zona.
Sendo por iso que a actitude dos medios de información españois e do seu séquito de acompañamento, para con Venezuela, excede o límite do nauseabundo
No hay comentarios:
Publicar un comentario