26 may 2017

13X: A CORRUPCION A DEBATE

PUBLICADO EN : Diario de Ferrol; Galicia Confidencial; La Opinión; La Región; Faro de Vigo; Atlántico Diario;  Globedia

A moción de censura  canalizada por Podemos, que aínda non tendo o apoio parlamentario necesario para prosperar,  tanto preocupa aos voceiros do réxime; reporta en positivo, o favorable impacto que o seu efecto causa en todos  os espazos da vida social.

A moción de censura  é un mecanismo de control político que  ten establecido o noso ordenamento xurídico,  e que confire ao Parlamento a facultade de retirar a confianza ao Presidente  do Goberno, cando tras a súa investidura, pola existencia  de causas graves  sobrevindas, interrómpese o correcto funcionamento da democracia, e con iso, acentúase a deterioración da vida social, política ou económica. Xusto a situación suscitada polos repetidos escándalos de corrupción que teñen á formación  titular do Executivo como protagonista, e ante cuxo impacto resulta unha obrigación política  facer  uso desta importante ferramenta democrática, como exercicio de defensa da soberanía popular, como acto de responsabilidade institucional  e de salvagarda do Estado de Dereito.

Mais  xustificado   faise utilizar este resorte de reprobación,  canto máis se coñece a implicación cada día máis cuantiosa dos membros do grupo conservador  en contubernios  inmundos, en manobras ilícitas, máis propias de integrantes  do  hampa delituosa  que de axuste coa honorabilidade que debe rexer o desempeño da función política. Unha reprobable actitude que sumada a     os seus protagonizados episodios de obstrución ás investigacións xudiciais durante a instrución dos profusos casos nos que están  incursos e a promoción en ascenso de xuíces afíns;  fai que a   moción de censura tome  carácter de urxencia  e de obrigación ética fronte ao partido máis corrupto de Europa, que está a parasitar o Goberno e as institucións, poñendo en serio risco a estabilidade institucional  do país 

Un asunto demasiado serio como para que o presidente Rajoy  como directo afectado  e cabeza visible do PP,  reaccione irresponsablemente  con bromas  e ironías  ante  a moción que impulsada por Podemos,  ten  á súa persoa como  principal destinatario, nun momento,  que pese ao rexeitamento da fiscalía amiga  converterase  no  primeiro presidente do Goberno en exercicio que debe acudir a declarar como testemuña no xuízo da trama central do caso   Gürtel, protagonizada por xente da súa propia órbita. E cando por causa   das múltiples  tramas de corrupción  do seu partido    atopámonos nunha  situación  de emerxencia nacional,  nun nivel de excepcionalidade sen precedentes, quen ante situacións extremas recorre   á chanza como modo de expresión, nin que dicir ten,  que con tan burlesca actitude incrementa aínda   máis as motivacións  argumentais   de presentación  da censura.

Ese PP que con total desvergoña  utiliza a  recorrente ladaíña de proclamarse  defensor  da honradez  e finxe sentimentos  de vergoña  cada vez que un dos seus é sorprendido   en prácticas corruptas, ten demostrado coa súa ampla biografía delituosa ser a antítese da exemplaridade política, porque  a formación conservadora por mais que se camufle  de honorable é de xeito evidente  a  expresión por excelencia  da política envilecida, da política-lixo. Por iso é polo que ante  a moción de censura  tomar partido   por actitudes que favorezan o seu sostemento no goberno, non teña  xustificación de tipo algún, pois camiñar en sentido oposto á rexeneración  é dar xogo ao partido dos corruptos, e con iso,  pechar a `porta a calquera outra alternativa.

Obviar a perversión política extrema  na que estamos sumidos  tendo enfronte a un  partido-mafia  cuberto  de corrupción  ata o encéfalo,  dopado electoralmente con financiamento ilegal, que conta con 850 imputados sementados en 35 causas, e no canto de fixar como obxectivo apealo do poder,  encerellase en debates estériles  favorecendo a súa continuidade  é unha  actitude  de inmadureza política inxustificable, cuxo desenlace, prorroga no tempo o severo   castigo que padece un amplo sector de cidadáns  polas políticas de pau  e tenche teso aplicadas por estes corrompidos. Actitude decepcionante, pois mal imos  cando  os chamados  a cambiar as cousas, sen razón   aparente,  endosan ao pleno  da sociedade a continuidade das miserias da  corrupción, e con iso,  pospoñen para “mellor ocasión” o arranxo  do  futuro do   país.

Ao parecer  hai organizacións que seguen interpretando  a política en claves do pasado,  negándose a entender que estamos ante un escándalo público cuxa magnitude e impacto supera con fartura continxencias  precedentes, e que por tanto, ao  desbordar a tradicional  dinámica de partidos require novas actitudes máis acordes co cambio político  que coa desfasada restauración do réxime  que interesadamente  seguen a promulgar  os partidos decadentes. Pois debe ser a voz da rúa que non ningún aparello orgánico quen marque o ritmo  dos acontecementos políticos, e nesa liña, tense de entender  o  espírito da moción de censura  canalizada por Podemos,  por ser en esencia o seu contido  a voz da cidadanía, e a súa tramitación un xeito de franquear os lindes parlamentarios establecidos.


Por iso é, polo que  non existe argumentación que xustifique de ningún xeito  a negativa para referendar o contido desta moción de censura  que en clave de expurga ten por cardinal finalidade  erradicar  a corrupción  da actividade política, de tal  modo  que ademais de hixienizar a  función pública rexenérese  a democracia a través do impulso de novas expresións políticas. Resultando, que de non  proceder nesa liña,  este país seguirá capitalizando erros  con fracasos e maiores índices de corrupción para desgraza colectiva,  e facilitando con tal actitude o divertimento, a mofa e as   gargalladas de Rajoy e a súa banda  como o mais frustrante  toque de graza.




No hay comentarios:

Publicar un comentario