PUBLICADO EN : Diario de Ferrol; Galicia Confidencial; La Opinión; La Región; Faro de Vigo; Atlántico Diario; Globedia
Os que de forma visceral combaten o proxecto de Podemos, fano como defensa da ortodoxia neoliberal e dos seus propios intereses, coa finalidade que os mercados manden sobre o Goberno e consolidar con iso que o impropio sexa o correcto
Tras unha infancia de post guerra e réxime franquista, xa de adulto, idénticos actores políticos tentaron facerme crer que o camiño á democracia chamábase transición, e agora cando vou indo para vello e o seu facer político conduciunos a un noxo de país, ante o risco de verse desprazados por un verdadeiro rival político, os seus membros, buscan a eliminación do contrincante e con iso, a reafirmación da súa continuidade no poder, utilizando na ofensiva unha planificada estratexia de confusión consistente en empregar a artimaña de asimilar políticas populares co populismo.
Pola súa forma de facer política, de plantar batalla contra a agresión neoliberal resulta semánticamente incorrecto e politicamente improcedente apuntar despectivamente cara a Podemos como referente do populismo, máxime se os que iso indican son o PSOE e o PP, dúas formacións que utilizando un discurso saturado de prexuízos ideolóxicos e políticos tentan impedir por todos os medios que un proxecto igualitario e emancipador convértase na forza alternativa do país.
E non só por razóns de probada superioridade política, senón tamén por maior arraigamento ético e ideolóxico en relación aos seus detractores, cuxa fraxilidade de valores cívicos e incumprimento dos seus compromisos sociais demostran ser pouco de fiar, e vaia por diante o seu proceder como exemplo de marcado signo populista, cando despois de declararse electoralmente defensores do Estado de Dereito proceden en abandono das súas funcións tolerando a instauración da mais que evidente ditadura dos poderes financeiros.
Resulta un desatino que a defensa dos dereitos dunha sociedade indignada e crítica e que a aposta por un cambio cara a un modelo máis social e democrático poida ser constitutivo de censura política por parte de quen renunciou expresamente ao deber de satisfacer os dereitos constitucionais da cidadanía; por iso é polo que a funesta denominación de populista adxudicado á formación morada polos exercentes dun degradante bipartidismo non teña soporte de sustentabilidade , en razón á total carencia de fundamento, e polo feito de ser eles quen cos seus actos demostraron ata a saciedade ser os auténticos populistas do escenario político, e iso é así por mais manipulación interesada que utilice o poder liberal-conservador e o seu potente aparello mediático.
Os asiduos ao oficialismo político e por tanto defensores do establishment, debesen dar por sentado, que por mais campañas de acoso e derriba que utilicen, e por mais despectivo emprego que fagan do populismo como arma arreboladiza,o ascenso electoral de Podemos manterá a súa tendencia ascendente en tanto consecuente co seu ideario e a complexa situación do país, as súas xentes manteñan o seu enfoque dicotómico respecto das elites, e en correspondencia, reafírmense na súa dinámica de cambio político cara a un modelo máis social e democrático, diametralmente oposto ao insoportable formato de democracia neoliberal dominante
Resultando de todo punto hipócrita que quen por probada falta de dilixencia e total ausencia de fortaleza moral facilitaron noso embarque nunha crise global da que son incapaces de sacarnos, agora, na súa negación como responsables políticos da mesma, teñan a ousadía de tentar silenciar a honestidade e cuestionar opcións alternativas de quen sen ter arte nin parte no desastre establece vía de solución nun contexto de racionalidade e sensatez económica e social, unha actitude carente de toda xustificación e que polo seu transfondo desacredítalles por se mesmos.
Na actual conxuntura de degradación, por mais fanatismo de reafirmación que proclamen en defensa do seu credo , non se albisca ningún sinal indicativo que recomende apontoar o dogma neoliberal como continuidade do noso futuro económico; desaconsellable resolución que se fai mais patente se avaliamos os prexuízos causados coa súa aplicación na calidade de vida e benestar da poboación e de forma máis excedida nos sectores das clases populares que expostos a maior risco padecen con mais virulencia a repercusión dos seus efectos
Advertir por tanto , que a pesar de os ataques furibundos contra o formato político que representa Podemos, a maioría dos "mass media" co seu mínimo interese en cuestionar a continuidade do sistema e a súa carencia de valentía en informar que por encima da propia Constitución son os poderes económicos os que impoñen aos gobernos as políticas que deben aplicar; silenciando esa realidade está a impedirse o degolo dun réxime é manexado en propio beneficio por tramas corruptas da oligarquía financeira e empresarial
Unha complexa situación que persistirá no tempo mentres o contendente para bater sexa Podemos, e sigamos outorgando credibilidade informativa ás estrelas do xornalismo ao servizo idéntico poder económico. que quen manexa os fíos da situación
No hay comentarios:
Publicar un comentario