PUBLICADO EN : Diario de Ferrol; Galicia Confidencial; La Opinión; La Región; Faro de Vigo; Atlántico Diario; Globedia
O
impedimento das forzas de asalto ao PSOE para constituír un goberno de progreso
favorecendo vía abstención a continuidade dun Executivo de PP, ademais de consumar unha traizón ao seu
electorado, perpetúa ao país nun estado de crise crónica de graves consecuencias para a maioría social.
Tras
ser desafiuzado Pedro Sánchez da sede de
Ferraz , os membros da 'vella garda' constituídos en axentes de desaloxo, coa súa planificada revolta non só quitaron do medio ao díscolo secretario xeral, senón que coa súa sublevada actuación
consumaron o verdadeiro obxectivo
da súa finalidade, tal foi, impedir que se cumprisen as medidas de cambio previstas e a nova liña política do partido, para
así, cortar de raíz toda
posibilidade cara a unha
traxectoria rexeneradora ao só
obxecto de manter invariable a continuidade das súas prerrogativas e a
sucesión dos seus privilexios.
Para
poder a entender a pérfida conduta desta tropa de insidiosos, basta con saber que estamos a nos referir a
uns individuos que tomaron a política
como solución profesional, ata o extremo de poder confirmar sen ambaxes que 'a
vida laboral' de todos eles cabe en media cuartilla, ou o que é o mesmo,
que cada un dos conxurados nesta trama conspiratoria superan
o cuarto de século dedicados en exclusiva á función política, e valla como exemplo
unha referencia co propio presidente da
recentemente constituída Comisión Xestora,
Javier Fernández, que tras vinte e cinco anos encadeando cargos do PSOE
cando vai camiño dos sesenta e oito xa
podería xubilarse a pesar de
cotizar tan só seis anos
no desenvolvemento da súa función laboral. Curriculum que por
similitude da súa equivalencia é extensible á case totalidade do resto da comitiva
dos
vividores que promoveron o complot.
É
por iso que o grave no derrocamento do
ex número uno do socialismo non sexa en
se mesmo a súa caída como referente de xerarquía, senón o triunfo do sector parasitario do partido
polo implícito mantemento do status
individual dos seus membros, tendo en conta que a súa cobertura, mais alá
que satisfacerse coa conformación dun goberno alternativo resólvese outorgando unha
abstención técnica a Rajoy e de implícita transixencia
de gobernabilidade para que nada cambie
e todo siga igual.
Unha
actitude propia de quen levan toda a súa vida encostados ao poder, sen mais idea que seguir utilizando a política como plataforma de lanzamento para perpetuar unha vida de luxos e
privilexios; e iso aínda que tan censurabél comportamento agrande
cada día máis, a brecha que lles
separa da sociedade e dos cidadáns polo
contrasenso que representa que uns
políticos teoricamente de esquerdas, convértanse pola súa avaricia, nos
abanderados das reformas neoliberais
mais agresivas e en socorristas dunha dereita corrupta e incursa
en escándalos e procesamentos
xudiciais.
Demostrado
con iso que a nula fiabilidade que ten de outorgárselles a quen coas súas demoníacas prácticas demostran non ter
escrúpulos ao ser capaces
de desprenderse de principios e ideoloxía, con tal de recibir a cambio o
resultado das súas habituais compensacións.
É
por iso que a irrupción da 'vella garda' na emblemática sede da rúa Ferraz, non ten de ser entendida de ningún xeito como o inicio da
estabilización e rexeneración da formación
socialista que tan interesadamente
proclaman os asaltantes, senón que en adecuación á realidade haberá
de percibirse como unha desapiadada loita de poder, unha guerra fratricida
entre inmovilistas e progresistas, cuxas
lesivas consecuencias inducirán un
efecto contraproducente convertendo a controvertida sedición en punto
de partida da estrepitosa
decadencia e caída do PSOE, cuxas
consecuencias farán que nos próximo
comicios a formación do puño en rosa quede relegada nesta hecatombe a un papel
testemuñal.
Declive favorecido en primeiro termo pola deslealdade de Felipe González, a quen non lle bastou con exercer
de máximo instigador da insurrección
perpetrada contra Pedro Sánchez, senón
que na súa traizón, non dubidou o mais
mínimo en comportarse como un vulgar corre ve e dille, trasladando anticipadamente a Rajoy información
do golpe que preparaba na sombra
para poñer fin de forma gradual ao
liderado do Secretario Xeral, á vez de delatar que consumado o derrocamento, o PSOE
situaríase a favor da abstención que facilitaría ao PP a formación de Goberno.
Un
comportamento que ademais de poñer ao
descuberto a súa nula catadura moral, tira por terra a integridade dun
partido que non repara en traficar co voto dos electores socialistas para
finalidade distinta á comprometida; e todo, polas turbias manobras de conspiración patrocinada desde dentro por quen en interesada atribución á súa condición
militante, dedícanse a descapitalizar as súas propias siglas co único
e exclusivo propósito de asegurar as
súas inxustificadas vantaxes e prebendas.
Por
iso, é polo que ante esta rebelión antidemocrática a reversión a tan fatal
desenlace teña soamente por
solución unha acción coordinada das
súas bases militantes, de tal modo que
acorde ao marco estatutario promovan por conduto regulado a convocatoria dun Congreso Federal
extraordinario, onde poder cambiar a quenda dos acontecemento e a elección en primarias dun novo líder.para
De non
facelo así, a abstención terá efecto de extremaunción un
PSOE con respiración asistida e
agonizante
No hay comentarios:
Publicar un comentario