PUBLICADO EN : Diario de Ferrol; Galicia Confidencial; La Opinión; La Región; Faro de Vigo; Atlántico Diario; Globedia
Utilizar o constitucionalismo restritivo para colocar fóra de xogo a quen defende a diversidade plurinacional do país, ademais dun recorte de espazo aos adversarios políticos, é unha manobra de neutralización dos contendentes á formación de goberno.
Do mesmo xeito que ocorre coa economía, é probado que o espírito garantista e social da Constitución esta incautado pola oligarquía económico-financeira, ata o extremo de poder afirmar sen ambaxes que nos achamos ante unha usurpación do noso foro fundamental, cuxa repercusión, fai inoperativos os mecanismos de control e as instancias fiscalizadoras do sistema constitucional. Convertendo así á propia Carta Magna nun sen sentido de vantaxes totalmente impropias dunha democracia real e cuxa influencia fai inviable que os teóricos dereitos da cidadanía póidanse facer realidade, transformando por iso en certo o dito, que unha Constitución sen cidadáns que a manteñan viva non é máis que papel mollado
Resultando preocupante por tanto que mentres que tal eventualidade domina o noso escenario político e ao tempo de incumprirse reiteradamente os artigos do marco constitucional relativos aos dereitos e liberdades no ámbito da cidadanía, a dereita política responsable de tal quebrantamento, representada polo PP e C's, con total descaro non dubidan en utilizar a Constitución como arma arreboladiza contradicindo o espírito da súa propia finalidade, para así a pesar de manter unha posicióndiscordante e verse forzada como foi o caso a aceptar de mala gana o contido aprobado no referendo de 1978, proclamarse agora como o mais fervente dos seus paladíns.
Xerando con tal proceder un falso constitucionalismo, cuxa única finalidade lonxe de garantir o cumprimento dos seus dereitos inherentes, é utilizar o subliminar do seu concepto como fórmula de dominio parlamentario, coa única intención de monopolizar a súa aplicación en vantaxe dos seus propios intereses políticos no seu tortuoso percorrido cara ao asalto do poder.
Unha gran impostura coa excluínte intención de situar a determinados partidos á marxe dun mal entendido orde democrática , ou o que é o mesmo, fóra do campo dos partidos constitucionalistas, ao só obxecto de consagrarse en exclusiva como referentes do bo funcionamento do sistema, tratando con iso minar o prestixio e recortar espazos aos seus adversarios.
Debesen reflexionar e ter asumido que o feito de reafirmarse na utilización interesada do marco constitucional non axuda en nada a corrixir os prexuízos territoriais do país nin a modernizar a xestión do Estado, tal é así, que de non vetar o recoñecemento da súa realidade plurinacional e o dereito para decidir como foi o caso, púidose constituír Goberno sen necesidade de celebrar segundos comicios; unha negativa que de persistir en reincidencia conduciranos irremediablemente a un terceiro encontro coas urnas.
Facéndose por tanto necesario darlle un envorco á situación para asumir de partida as diferenzas e singularidades nacionais con todas as súas consecuencias, e con iso, renunciar expresamente á continuidade do actual modelo de estado baseado no unitarismo identitario que ademais de contraproducente e xerador de tensións políticas é algo que polo seu desaxuste coa realidade xa debese formar parte da nosa historia.
As formacións autoproclamadas constitucionalistas que tentan manter un statu quo baseado na desigualdade, non debesen pasar por alto que a democracia non outorga patente de corso, e que a expresión do poder cidadán a través do voto nas urnas ten idéntico valor sen distingos nin discriminacións, sendo por tanto que a condición de cargo político non teña atribuído graos de relevancia en consonancia a niveis de aceptación da Constitución, que devandito sexa de paso, neste caso, só inclúe a indisoluble unidade da Nación Española, a innegable vocación europeísta e o compromiso cunha política antiterrorista.
Que non así a cuestión crucial da mesma, é dicir, o sistema de dereitos e de liberdades, cuxa salvagarda nas súas vertentes individuais e colectivas, civís e sociais, foi asumida integralmente por Podemos e as súas confluencias do mesmo xeito que por EU, que a través da súa acción política, demostraron ser moito mais constitucionalistas que quen defendendo intereses espurios se arrogan tal condición .
Por iso é polo que tras o feito de establecer un linde entre os constitucionalistas e os que non o son, exista `a perversa intención de excluír do escenario político a quen rexeite a indisoluble unidade de España, como tamén a aqueles outros que cuestionando a estruturación territorial do Estado e asumindo a súa realidade plurinacional decidan postularse en favor do dereito para decidir, e todo coa planificada intención de restrinxir toda posibilidade a explorar unha alternativa de goberno que participado polas forzas nacionalistas e independentistas permita desenvolver un proxecto político con maioría suficiente capaz de recompoñer a situación na que nos atopamos e evitar con iso o inútil enredo dun novo proceso electoral.
A aritmética electoral dá para iso, só falta deixar funcionar á democracia
.
No hay comentarios:
Publicar un comentario