SEGUNDA OPORTUNIDADE DA ESQUERDA OU TERCEIRAS ELECCIÓNS

PUBLICADO EN : Diario de Ferrol; Galicia Confidencial; La Opinión; La Región; Faro de Vigo; Atlántico Diario;  Globedia

O procesamento xudicial do PP pecha definitivamente o acceso de Rajoy á investidura, e se tal impedimento non é remediado en emerxencia polas forzas políticas situadas na súa contra concertando un goberno de progreso, farase improbable impedir   por terceira vez consecutiva o encontro coas urnas

Cando a continencia verbal debese acompañar o proceder dos membros do PP ante o auto no que se procesa ao seu partido pola destrución dos discos duros dos computadores usados polo seu ex tesoureiro, a reacción lonxe de cinguirse a recorrer a súa desconformidade por conduto  regrado, foi saír en tromba para insinuar a existencia de graves  infraccións no auto do proceso penal. 

Sendo así como  mentres  a  ex presidenta do Parlamento   Celia Villalobos nun exceso oral non reparaba o mais mínimo en sementar dúbidas sobre a imparcialidade da xuíz do caso,  o propio ministro  de Xustiza en funcións, Rafael Catalá,  poñéndose estupendo e esquecéndose  do cargo que ocupa,  arremetía contra a maxistrada  cuestionando a súa decisión  ao manifestar publicamente que os feitos de borrado de probas incriminatorias   non  revisten  transcendencia penal.

Esta actitude de "desenfreo explícito" contra a acción da xustiza  pon de manifesto  as dúas sensibilidades dispares sustentadas polo PP en función a ser suxeito ou non de encausamento, un dobre formato de comportamento ante as decisións da xudicatura, cuxa posición, transita do ataque á esixencia  de cumprimento,  dependendo, se os efectos  da súa repercusión menoscaban a súa propia esfera de intereses ou só causan prexuízo en terceiros.

Inadmisíbel comportamento da formación azul, quen postulándose para Gobernar España, con esta nova causa é procesada por segunda vez pasando a converterse no primeiro partido político imputado da historia da democracia, co paradoxo engadido de verse obrigado a probar  o seu propio medicamento ao estrear  o novo Código Penal  que aprobara no seu día o Executivo de Rajoy introducindo referencia expresa de responsabilidades penais dos partidos  políticos por presuntos actos delituosos perpetrado no seu seo, como agora  resulta ser o presente  caso

Aínda cando o auto pode ser recorrido, a inmediata comparecencia  en sede parlamentaria do Presidente en funcións e máximo mandatario do PP,  é  un requisito de esixencia democrática cuxo cumprimento toma maior forza se cabe despois de ter aceptado  do Rey o encargo de formar goberno.

Pois resulta obvio que antes da  hipotética celebración do debate de investidura, nesta arrevesada situación,  o nominado, deba  dar  conta ao Parlamento das responsabilidades políticas que vai asumir en relación   á causa aberta ao partido  da  súa presidencia  por causa  do auto ditado pola titular do xulgado de instrución número 32 de Madrid, e en motivo á negativa influencia de tal eventualidade na conformación  dun novo Executivo; sendo que por iso non caiba a efecto algún manobras de subterfuxio institucional como as empregadas  de  forma reiterada  na  pasada lexislatura. 

Se a complexidade da situación xa estaba servida, o novo escándalo xerado polo procesamento do PP exerce como factor discordante  que  vén sumar maior escuridade  á investidura de Rajoy, ata o extremo que si para esquivar a celebración  de novos comicios barallábase como  saída á encrucillada o mal menor dun goberno en minoría da formación conservadora, como consecuencia da expresada continxencia  tal  formulación perdeu   toda base  argumental, tendo en conta que  o cuantitativo dos apoios ou abstencións necesarias para a súa consumación, polo acaecido, viuse alterado no substancial perdendo politicamente  toda probabilidade  de culminación, acentuándose deste xeito  a situación de barullo  e ingobernabilidade.

Por iso é polo que o  auto coñecido o pasado martes,  ao detonar en pleno proceso de formación de Goberno,  non só  obstaculiza a súa configuración, senón que descapitaliza ao Partido Popular de toda solvencia  para conducir o futuro do país, ademais de cuestionar a lexitimidade dos resultados acadados por esta formación nos últimos comicios ao devaluarse desde  entón  pola devandita causa, as características do perfil electoral que facilitaron a súa consecución.

Aspectos todos eles que no seu conxunto sitúannos nun delicado escenario,  que lonxe de favorecer a articulación de solucións  de futuro condúcennos á  paralización  e ao estancamento; impedimento que ten por única  solución  o borrón e conta nova mediante a recondución e axuste da situación ao novo contexto, por non ser nin serio nin recomendable depositar a confianza de gobernabilidade do país, a quen na súa  deriva non dubidou en converter ao seu propio  partido  no peor referente do facer político e da degradación institucional.

Por iso, á vista do novo escándalo xudicial e ao rexeitamento da gran maioría do resto do Parlamento, o  hipotético goberno en minoría do  PP mais que ser o mal menor, toma corpo de quimera, xerando con iso unha situación extrema  que se as forzas políticas situadas na súa contra non o remedian articulando  en emerxencia unha  alternativa de goberno, contrariamente ao recomendable, repetir as eleccións por terceira vez será totalmente irremediable.