Cando a economía tradicional xa non é suficiente como solución ao paro, faise obrigado abordar outro modelo, promovendo actividades económicas locais que estimulen a calidade de vida e a sustentabilidad.
Ao igual, que a gran maioría das entidades locais do noso ámbito territorial, o Concello de Fene vai de mal en peor, como o corrobora a realidade da súa negativa situación, onde, a gran maioría das súas xentes sobreviven mal que ben a xulgar pola calamitosa complexidade dunha contravida conxuntura, que para desgracia colectiva vén a referendar o negativo aval da oficialidade estatística como reflexo incuestionable dunha degradante realidade.
E así, se non fose suficiente factura o revés que comportou a aplicación dos sucesivos procesos de reconversión no estaleiro que fose a columna vertebral da súa economía e principal sector produtivo; as súas consecuencias, ademais de ocasionar o desmantelamento da actividade produciron a destrución de 5700 postos de traballo, contía, á que debe agregarse o paro de última xeración, é dicir, o xurdido da crise do 2007, cuxo censo de inactividade alcanza actualmente os 1487 desempregados, e iso a pesar do adelgazamento demográfico, que consecuencia da mobilidade derivada da inexistencia de oferta laboral, provocou unha diminución de poboación de 727 habitantes no transcurso de período, é dicir, un 5,36% da súa poboación, que forzou que os directos afectados houbesen de buscar solución de futuro camiño da emigración.
E mentres o cómputo global elévase a 7914 postos de traballo amortizados, acontece, que a política de emprego do Concello (salvo os escandalosos casos de nepotismo) brilla pola súa ausencia. Tal é así que os escasos empregos creáronse en sectores produtivos moi dependentes da demanda interna como resulta ser o comercio e o sector servizos, que provocou unha forte segmentación do mercado laboral en postos de traballo afectados maiormente pola temporalidade, a condición de precariedade e asociados a unha baixa cualificación.
Esta precariedade das condicións laborais, desgraciadamente moi xeneralizada no noso ámbito municipal, mantén o seu efecto no conxunto da poboación laboral demandante de emprego, que actualmente, alcanza un 27,8% de índice de paro, unha porcentaxe que dispárase ata o 57,4%, cando os afectados correspóndense co segmento da poboación mais novo, facendo que os repercutidos véxanse imposibilitados a garantir o seu presente e obviamente mutilados para establecer a mínima planificación do seu futuro.
Modelo que ten a súa orixe nun sistema económico pensado no exclusivo beneficio dos mercados financeiros, e todo, a custa do prexuízo e a desatención político - institucional dun amplo colectivo de persoas desempregadas, sen ingresos nin posibilidade de xerar dereitos para garantir prestación da súa protección futura.
E este que non outro é o panorama que reflicte a perversa realidade socio - laboral de Fene como Concello, e todo, a pesar de non faltar promesas electorais de toda índole ao longo dos últimos trinta e cinco anos.
Non hai dúbida algunha que a administración local pola súa proximidade aos cidadáns é a que mellor coñece as necesidades dos seus administrados, e a que en primeira instancia, está chamada a asumir o papel protagonista no imprescindible proceso de cohesión social, promovendo para o efecto as políticas necesarias e asumindo como propios os servizos destinados á súa consecución e mantemento, pois non en balde a situación así demándao, dando por sentado que no ámbito municipal os problemas das persoas deben estar no centro da decisión política.
Por iso, cara aos comicios do 24 de maio, partindo da premisa que a economía debe estar ao servizo das persoas e o emprego ao servizo do desenvolvemento persoal e o ben común; en Fene, onde o paro reside no 61% dos seus fogares, a solución electoral non está en apostar pola continuidade, en seguir depositando a confianza nos defensores da Lei 27/2013, mal chamada de 'Racionalización e Sustentabilidade dá Administración Local', porque se algo caracteriza a esta Lei é precisamente a súa irracionalidade e a súa nula sustentabilidade se referímonos a persoas, pois o seu verdadeiro obxectivo é tratar de baleirar de competencias municipais materias de primeira magnitude como resulta ser o emprego.
Impedimento que a nivel local recomenda posicionarse a favor de alternativas polo cambio, apoiando aos que de forma decidida aposten polo recobro e a potenciación das competencias municipais, para que así, dende a convicción que a auténtica recuperación será a que recupere as persoas, afronten un Plan Municipal de emprego e desenvolvemento económico integral, participado e viable con obxecto de diversificar o modelo produtivo, promover, impulsar e conseguir emprego estable e de calidade a través dunha economía baseada en criterios éticos, tecnolóxicos, de responsabilidade ambiental e estabilidade, como única solución para poder sacar a Fene e a súa xente do actual contratempo
No hay comentarios:
Publicar un comentario