NA POLÍTICA SI HAI EMPREGO

PUBLICADO EN : Diario de Ferrol; Galicia Confidencial; La Opinión; La Región; Faro de Vigo; Atlántico Diario;  Globedia

O peor lastre do  país, constitúeo, unha caste política que no canto de pugnar  por recuperar a prosperidade, aposta pola   ignominia de arruinar á cidadanía  ao só efecto de abeirar aos enchufados.

Añadir leyenda

Exceptuando os escasos referentes que fan gala de solvencia e honradez, se nos pregamos á realidade dos feitos, non queda mais remedio que adherirse aos que dende a censura sosteñen por corrente de opinión, que nos últimos tempos só se dedican á política profesional, aqueles que puxeron de manifesto non servir para outra cousa; sendo polo tanto esa prolífica mediocridade a principal causa da depreciación da auténtica función política, como tamén, a motivación de que esta deixase de ser unha actividade decente para converterse nunha factoría incesante de  desvergonzados.

Os que peiteamos canas e en correspondencia somos testemuñas da historia recente do noso país, no transcurso destes anos de "democracia", vimos transitar polo circuíto político a infinidade de personaxes de toda casta, se certo é que entre todos eles, contados son os casos que brillaron con intensidade abondo como para ser botados en falta, unha vez que deixaron de ser obxectivo dos focos das cámaras e fosen desatendidos pola caterva de sicofantas mediáticos que interesadamente maquillaban a súa inutilidade para difundila como mérito.

A diferenza no tempo, reflicte que mentres os antecesores políticos, unha vez perdida a súa estrela, retornaban á anterior actividade profesional, agora, os novos decaídos políticos, lonxe de volver ás súas antigas ocupacións, como a abstinencia do poder non se remedia con metadona, os mais afortunados, superan a porta xiratoria que os acomoda nos consellos de administración dunhas multinacionais favorecidas polo presuposto público, en tanto os menos distinguidos son colocados como satélites do poder en institucións periféricas, sen que o seu novo destino ou colocación veña recoñecido por méritos ao uso en calquera outra profesión.

A política tense convertido nunha pirámide clientelar a causa do descarreirado funcionamento do sistema bipartidista, que vén utilizando a función pública para satisfacer favores no seu ámbito intrínseco, enchufando a membros das súas organizacións, camarillas e falsos asesores en beneficio partidista, manipulando para iso de forma directa ou diferida, enormes recursos do Estado a través de prácticas de nepotismo á carta que a pesar da súa traza vituperábel, paradoxalmente, seguen destruíndo o sistema dende a legalidade, habida conta que contra todo prognóstico, tales manexos non constan tipificados como delito, sendo a devandita tolerancia, conxuntamente co feito de suplantar a democracia representativa pola actual ditadura dos mediocres, o gran perigo que ameaza con consolidar o desastre e conducirnos con iso a unha  desfeita de maior escala.

O nulo sentido da democracia e a anteposición dos seus propios intereses e os dos seus partidos políticos sobre os da cidadanía, e a total despreocupación polo ben común, ponse de manifesto cando na súa política de drásticos recortes non entra nas súas previsións o recorte que máis necesita o país, que non é outro, que a expurga de 400000 enchufados políticos e a súa cuadrilla de parentes e achegados que colocados a dedo nas distintas administracións, polo seu carácter innecesario e prescindible, máis alá de engordar artificialmente a dimensión do aparato administrativo do Estado non achegan nada positivo ao conxunto da colectividade.

Eliminación que levada a termo, erradicaría o peor lastre imaxinable que sofre o país, ao limpar toda a morralla política, esa praga ineficiente que abarrota innecesariamente o sector público; logrando con iso sen mais traumas a terceiros, ademais de devolver as augas á súa canle, equilibrar as contas públicas á par de afrontar con total solvencia a redución dun galopante déficit público.

Resulta inadmisible seguir sostendo unha función pública sobredimensionar ou aplicando tímidos axustes de conveniencia para dar o pego, e así continuar proporcionando cobertura ás apetencias desa maraña de vividores políticos, cando ademais do prexuízo repercutido á sociedade no seu conxunto, as empresas como motores da economía e o emprego, moi ao seu pesar, vense obrigadas a sucumbir ante a aplicación dunha excedida presión fiscal, cuxa finalidade efectiva, reflicte non ser outra que satisfacer o gasto publico - político do pozo sen fondo desa administración paralela, tendo de  engadir a iso, os miles de entes e empresas públicas, que tomadas ao asalto pola horda política vén a situar a contía de enchufados no mais alá do imaxinable e na mais estrita opacidade.

A tal ver, despois de sete lustros de monopolizar a cousa publica, non debe existir a mínima dúbida en afirmar que a casta política é con moito o verdadeiro drama de España e que polo tanto, todo proceso de hixienización pasa ineludiblemente, por arrebatar o poder aos que fixeron do país o seu propio casal.