14 dic 2018

PODEMOS, de mal a peor

PUBLICADO EN :  Galicia Confidencial; La Opinión; Globedia

Ante o irreconciliable da situación e en evitación de maior deterioración, urxe que Podemos Galicia de por amortizada a súa actual política de alianzas e alternativamente reoriente a estratexia a seguir cara aos novos comicios.

O malestar xestado no 2008 pola crise económica, sumado á aplicación das posteriores políticas de austeridade en maio de 2010 fixo que un ano despois, un 15 de maio, na antesala dunhas eleccións autonómicas e locais, eclosionara o movemento dos indignados cuxos membros comezaron a encher as prazas de España para expresar o seu  anoxo pola grave situación que atravesaba o país e para promover á vez, un espírito rexenerador e de cambio.

Na súa reivindicación estaba crear unha democracia sen tutelas, afrontar unha transformación profunda das estruturas do Estado herdado do franquismo, por non representar de ningún xeito o sistema as inquietudes da poboación, senón intereses financeiros e empresariais entrelazados.

Para converter aquela indignación colectiva no cambio necesario é cando en xaneiro de 2014 constitúese Podemos como organización política, que mantendo a mobilización como dinámica de acción apostou abertamente por unha Segunda Transición, en aras a posibilitar a plenitude democrática e un cambio en profundidade da vía representativa, e todo iso no contexto do que se veu a definir como dereito a decidir, é dicir , utilizar a participación directa da cidadanía para definir as liñas de actuación, tanto na elección dos membros das súas candidaturas como na articulación da súa definición programática.

Obxectivos para os que desde a súa orixe postulouse abrir un proceso de diálogo con formacións afíns e movementos sociais ao obxecto de converxer “unidos” nun mesmo bloque electoral, en liña a construír pontes para que todo o descontento social concentrásese e conxuntamente puxésese en marcha con idéntica finalidade.

Con todo, desde entón pasado o tempo o seu facer político discorre por outros camiños moi distintos aos da súa xénese inspiradora , podendo dicirse que en Podemos, ademais de producirse unha esclerose, pola súa dinámica funcional débese afirmar que garda mais similitude coa ortodoxia esquerdista de tempos pretéritos que relación de afinidade co espírito do 15 - M   teórico referente da súa fundación.
Todo un expoñente de nova política atrapada por vellas prácticas.

E para maior complexidade, cando a cúpula de Podemos debese envorcar os seus esforzos en consolidarse como alternativa real, exercer sen fisuras unha oposición responsable e afrontar políticas de alianza que no seu conxunto reportáselle fiabilidade e achandase o acceso ao poder político a medio prazo, resulta que contra todo prognóstico é a conflitividade xerada na súa dinámica interna quen toma o papel protagonista, aireada aos catro ventos ao difundirse a existencia de liortas.

E así, o conflito desatado por Podemos en Galicia no seu intento de facerse co control de en Marea ( partido instrumental), ademais dun contrasenso político, é unha decisión que desacredita á cúpula da organización morada ante os seus inscritos, tendo en conta que oito meses atrás a inmensa maioría deles decantáronse consultivamente por utilizar a modalidade de coalición como formato de concorrencia electoral, que de xeito evidente resulta totalmente incompatible co desembarco que agora se decide unilateralmente facendo caso omiso da vontade soberana das bases.

Unha censurábel mostra de ninguneo político, que pon de relevo o noviciado dun partido de aluvión cuxa repercusión na súa controversia de fondo está a provocar fisuras no seu propio seo e transmitindo desconfianza á cidadanía.

Pero esa inxerencia apócrifa e as malas prácticas utilizadas polos seus membros no anómalo proceso de primarias de en Marea, ademais de paralizar a súa celebración ameaza coa escisión como desenlace; extremo que de producirse, pola súa intromisión e controvertida implicación afectará a Podemos e cuxas consecuencias serán demoledoras a efectos electorais, coa descapitalización engadida que induce o feito da fuga militante pola imposición de alianzas contra natura.

As actuais circunstancias indican que no seo do partido morado equivocouse quen non foi capaz de percibir que contrariamente a ningunha outra marca Podemos tiña en Galicia un electorado propio, conformado por un sector non politizado das clases medias e da clase obreira urbana, ao que non chegaba o resto da esquerda galega; un capital electoral arruinado cos desatinados armisticios ata o extremo de situar a súa afiliación na comunidade en mínimos históricos.

Un conflito de posturas irreconciliables que ameaza con acabar nos tribunais e que por tanto de non reaccionar con prontitude en dirección distinta ademais de seguir mermando a afinidade simpatizante, rebaixará a mínimos históricos as expectativas electorais.

Pero toda reorientación para que forneza efecto aos ollos da sociedade, debe comportar a desaparición do primeiro plano da escena política de quen desde o liderado co seu neglixente proceder levaron á organización ao actual desastre; pois sen a expurga previa dos responsables da hecatombe todo intento de recondución será pura simulación e os seus efectos por contraproducentes acentuarán en maior escala o seu nivel de deterioración.

No hay comentarios:

Publicar un comentario