PUBLICADO EN : Diario de Ferrol; Galicia Confidencial; La Opinión; La Región; Faro de Vigo; Atlántico Diario; Globedia
Observante coa súa
condición protectora e de complicidade co antigo réxime, a extrema
dereita española lonxe de actuar por libre, por coincidente afinidade, continúa encapsulada no franquismo do PP
O martes último, 18 de xullo, cumpríronse 81 anos do golpe militar que deu ao
traste coa II República Española e co
Estado democrático e de dereito que esta instaurara.
Oito longas décadas
desde a orixe dunha atroz guerra civil e unha férrea ditadura ulterior, en cuxo período, miles de persoas foron vilmente
asasinadas e os seus restos mortais
xacendo en cunetas e fosas comúns; sen que a instauración do réxime do 78
modificase en nada tan degradante situación,
pois a inhibición das “institucións democráticas” en investigar as
circunstancias e xulgar
aos autores destes crimes foi
ostensible, unha deprimente realidade
que impediu aos familiares das
vítimas poder enterralas dignamente.
Tal é así, que ao día de hoxe continúan impunes os
xuíces que arbitrariamente condenaron,
aqueles que exercendo cargo
político aprobárono , como tamén, os que voluntariamente foron membros
dos piquetes de execución daqueles asasinatos "legais"; e
todo, como consecuencia dunha planificada obstrución por parte do
aparello do Estado a calquera posibilidade de xulgar o franquismo e os seus
excesos, ata o extremo que as vítimas ante
o desamparo, non tiveron mais
remedio que recorrer en defensa dos seus
dereitos a instancias internacionais.
Pois a nova
democracia española, máis que ser ese referente
modélico e exemplarizante que se nos conta, foi resultado
do simulacro empregado pola
propia ditadura tanto para maquillar a
súa imaxe como para favorecer o tránsito cara á consolidación
do silencio e esquecemento de todos aqueles que sufriron e padeceron os ásperos anos de represión franquista.
Neste contexto a ninguén nos seus cabais debe
estrañar que no transcurso dos últimos anos , de forma reiterada, o noso
país fose apercibido por Nacións Unidas polo seu belicoso comportamento
para con con os represaliados
polo franquismo, pola xeneralizada impunidade e o rexeitamento para reaccionar fronte tales
atropelos.
Denuncias do foro internacional que non só foron desatendidas, senón que España ademais de
facer caso omiso, reaccionou
radicalizando as súas políticas en materia, eliminando a través de subterfuxios
toda posibilidade de desenvolvemento da
lei de memoria histórica e de xustiza para as vítimas do franquismo, ademais de
deixar sen efecto o principio de
xurisdición universal.
Sempre dando a nota
e aparentando o que non somos,
ata raiar no ridículo de erixirse en
adaíles do cumprimento dos dereitos humanos en países como Venezuela, ao tempo
de exercer como transgresores das nosas normas xurídicas máis esenciais.
Unha estraña forma de impartir docencia política, dando leccións aos demais, cando temos un suspenso como mellor nota no cumprimento das nosas obrigacións legais;
cuestionable credibilidade por tanto, a
dun país que mantén posicións co
exterior contrapostas coas de aplicación
xenuína
.
Que o PP como
dereita herdeira, familiar, social e ideolóxica, do franquismo, ostente
o poder do Executivo, nada axuda a
corrixir a actual situación de
deterioración, pois os seus vínculos de dependencia lle coartan para promover a
acción da xustiza en razón á impedimento que representa a súa
condición de protector e cómplice do antigo réxime.
Sendo de constatar
que por máis aparencia
democrática que tente proxectar o
certo é que non é asimilábel coas formacións conservadoras do resto da UE, tendo en conta que a dereita española presidida por Rajoy, polo seu facer, correspóndese taxativamente coa ultradereita
europea.
Por mais que se disfracen de liberais, a dereita deste
país é antidemocrática e con veleidades fascistas, así o
testifica polo menos a súa defensa pechada daquel réxime de 1939, e a súa adhesión á
corrupción , tan sinónima do
franquismo como inseparable do mesmo ;
outra das herdanza recibidas, que por
xeneralizada implicación ademais de
seguir beneficiando ao mesmo
conglomerado empresarial que
prosperou á súa sombra,
sexan hoxe quen á
súa antollo continúan manexando as rendas da economía e favorecendo a proliferación de casos de corrupción e degradación política
Estes que non outros
foron as achegas da Transición, un cambio de aparencia e de modificación concernida
dos malos hábitos, transitando
do descaro ao sixilo; para que
así, á continuidade na trasfega de maletíns , o pago de comisións por obras e servizos públicos, é
dicir, o que antes se definía como roubo
e espolio, pasara a denominarse como
enriquecemento ilícito, lavado de diñeiro, suborno ou tráfico de
influencias; e as mordidas e pringues dos
políticos, por adecuación semántica trouxesen consigo o obrigado acompañamento da presunción de inocencia
É imprescindible xa que logo, para a saúde democrática do país, que o conxunto das institucións do Estado, en primeira instancia as
xudiciais, afronten como propia o cumprimento da acción da
xustiza, para que dunha vez por
todas o
actual situación de degradación
teña os días contados
No hay comentarios:
Publicar un comentario