A 'caixa B' no CONGRESO do PP

PUBLICADO EN : Diario de Ferrol; Galicia Confidencial; La Opinión; La Región; Faro de Vigo; Atlántico Diario;  Globedia

Para que a corrupción deixe  de ser unha forma consentida de goberno, os grupos políticos teñen  que deixar de disfrazar de presunción de inocencia os delitos cometidos polos seus membros, e en responsabilidade  proceder en consecuencia. 

Xusto en vésperas   do Congreso  do seu partido , mentres Rajoy relataba a súa  insólita e fantástica versión da conversación mantida co seu homónimo  da  Casa Branca, a Fiscalía Anticorrupción, á vista das declaracións do imputado Correa  ante o tribunal da Audiencia Nacional sobre comisións  pagas por empresarios a cambio de adxudicacións de obra pública e o  ganduxo  das mesmas coa presunta 'contabilidade B' no Partido Popular,  decidía solicitar a reapertura do procedemento para a práctica de novas dilixencias de investigación sobre o particular.

É por iso  que se o  Presidente   confiaba en gozar un  2017 exento de sobresaltos  nunca máis lonxe da súa pretensión,  pois os feitos referidos ademais de causar  unha  gran axitación mediática, veñen revelar que sobre a  trama Gürtel falta moito por destapar,  por mais ocultación  que o PP faga desa  rede de corrupción, que arraigando na súa sede  central expandiuse por gran número dos seus gobernos autonómicos e municipais.  ata o punto   que a pesar das súas  manobras de camuflaxes, por lazos de relación  cos directos  axuizados  teña de responder xudicialmente como beneficiario dos delitos cometidos, e mesmamente  agora, en coincidencia  co  Congreso Nacional a resurrección  da   caixa B  ameace en pleno evento con enturbar aínda mais  as removidas augas do seu financiamento.

Ao fío dos feitos,  a  fiscalía parece percibir síntomas  sólidos de verosimilitude no  expresado polo 'capo'  da trama  corrupta, quen sostén,  que Medio Ambiente e Fomento,  adxudicaban  as obras  publicas ministeriais  a construtoras como OHL, ACS, Dragados e Degremont, utilizando  como único  procedemento mecanismos de pillaxe, a cambio de que estas sufragasen  os gastos das campañas electorais do PP, e iso,   en tempos en que o actual Presidente do Executivo xa era membro do Consello de Ministros.

É dicir, que segundo se desprende do actuado, durante  o mandato de Aznar  o amaño dos pregos de condicións ,  o fraccionamento  dos contratos  para non convocar concurso e a utilización versátil da figura do  procedemento negociado, supliron a aplicación das determinacións establecidas  para o efecto pola disciplina legal en materia  de licitación , unha anómala forma de actuar  que de ningún xeito sería posible  de non mediar   a permisiva complicidade de decenas de cargos públicos do Partido Popular. que non dubidaron  en burlar  os procedementos de libre concorrencia a cambio de comisións que  en concepto de dádiva, a teor   do revelado, acababan sufragando campañas electorais como tamén sendo repartido entre a cúpula do partido.

A ninguén minimamente documentado debe sorprender esta relación de conivencia, pois non en balde, é de sobras coñecido  que o PP  chegou mesmo a crear  e repartir 'powerpoint' entre os seus cargos públicos  coa finalidade  de instruírlles  sobre financiamento ilegal, para así  poder enmascarar gastos electorais sen que pasasen pola conta oficial da campaña e evitar así  sospeitas do órgano fiscalizador;  protocolos que foron  utilizados durante    o dilatado apoxeo  da ‘trama Gürtel’, un explícito paradigma que  vén delatar a baixa  catadura moral de quen non reparan  en actuar  de avalistas da ilegalidade   facendo seus   idénticos  hábitos  que  os utilizados polas  bandas organizadas  na comisión dos seus delitos.

Pero o certo é  que esa progresión de inmoralidade  dual entre corruptor e corrupto  asociada á función política,  pola  súa condición  sistémica e estrutural, resulte pouco eficaz   tentar combatela a través da  exclusiva  intervención do conduto xudicial, pois cando  unha situación excedida de escala como  resulta ser o caso,  o tratamento da súa  deriva   esixe outras medidas paliativas que poñan remedio ao extravío, toda vez, que  a simple  aplicación do  proceso penal   resulta totalmente  ineficaz para atallar os desmedidos  niveis de transgresión.

A tolerancia  asentida durante anos   fixo que a corrupción estea actualmente incrustada na medula  do sistema e siga prodigándose a súa proliferación, como poñen de relevo  as múltiples causas  ilícitas e os numerosos  suxeitos connotados  con esferas da administración que pola súa relación coa  contratación pública propician  vulnerabilidade , ámbitos  onde  a xulgar polos feitos  o  actual marco xurídico resulta canto menos insuficiente, pois  non resolve de ningún xeito  as profusas deficiencias dos seus  mecanismos de control.

Por iso é polo que para eliminar a permanente corrupción política  sexa obrigado  o establecemento dunha función pública moito mais ríxida que a actual , que pasa forzosamente por impoñer como esixencia, que todo posto de responsabilidade na xestión de obras e servizos   recaia exclusivamente  en funcionarios públicos de carreira con plenas  atribucións de control e fiscalización dos procedementos de contratación ; excluíndo  para  tal  finalidade a contratados políticos   e  persoal   de confianza polo  alto risco  da súa tendencia proclive  a favorecer por dependencia  a  comisión do delito

Dicir xa que logo,  que mais alá  do labor  librado por xudicatura  contra esta pandemia, as forzas políticas involucradas deben proceder vía emenda , por iso é polo que o PP pola inherente  parte que lle toca  debese aproveitar a oportunidade que lle brinda a celebración do seu Congreso Nacional  para aprobar   no súa clausura unha proposta de resolución nos devanditos termos.