O CREPÚSCULO DOS MASS MEDIA

PUBLICADO EN : Diario de Ferrol; Galicia Confidencial; La Opinión; La Región; Faro de Vigo; Atlántico Diario;  Globedia

Cando os medios de comunicación de masas  son empregados como armas de destrución informativa,  a súa condición  de portavoces da Opinión Pública deixa de selo  en razón  ao seu propio  desprestixio.

Expresar o que un pensa é simplemente facer o correcto, é dicir, manter  unha actitude  que nada ten que ver con dicir o que convén,  e moito menos, con recrear  a apetencia auditiva do interlocutor, pois en todo momento  o congruente  é proceder con coraxe e valentía á marxe da aceptación ou rexeitamento que a túa opinión xere nos demais, sendo procedente traer a colación respecto diso o considerando  de George Orwel no que  refería, que a liberdade de expresión é dicir o que a xente non quere oír.  

Agora ben, deixando de lado a esfera das  ideas persoais, e situándonos  no ámbito  dos comunicadores de información, cae de caixón que o patrón de conduta non pode de ningún xeito manter analoxía  co anterior,  pois no  exercicio xornalístico  non cabe  ser cativo dun mesmo,  tendo en conta que  o desempeño desta  actividade  leva implícita a prospección dos  acontecementos,  para desde a obxectividade e o rigor ,lograr  discernir a verdade da mentira para unha vez resolta  esta premisa  de forma  enteiramente independente, sen   presións nin coaccións  exercer  libremente o xornalismo coa máxima fiabilidade posible.

Pero corren malos tempos para o disciplinado desempeño  de tal   actividade, e iso,   en razón a vínculos    de dependencia que representa o feito  que a   maioría do establishment mediático  e donos dos medios de comunicación  manteñen como obxectivo  o  control sistemático e efectivo da información, o que limita  a neutralidade  no labor da función  dos profesionais do gremio,   que por imperativo,  máis que instruír a verdade,  a súa actividade está  subordinada ao cumprimento  das  estratexias de comunicación corporativa ditadas por quen son   realmente os propietarios  do sistema,  daqueles  medios de difusión  que teñen establecido como   principal obxectivo escravizar e  conducir a opinión pública acorde ao deseño dos seus criterios.

É destacable o feito que cada día  os   medios de comunicación están en menos mans, un feito  que ademais de non ser saudable para a práctica xornalística tampouco  o é  para a democracia, tendo en conta que  a libre concorrencia  no negocio mediático  sen  limitación de incompatibilidades, favorece que a información e a liberdade de expresión estean subxugadas á manipulación dos intereses bastardos duns investidores que mais que albergar vocación cara á actividade utilizan o seu dominio como estrataxema para favorecer  a consecución do seu principal obxectivo , que non é outro que a consecución do control  total  do poder  político e económico.

A degradación  da situación é alarmante,  tendo  presente que os medios de comunicación de masas forman parte da vida cotiá da cidadanía e da súa relación co sistema político, por iso é polo que toda alteración que trastorne a esencia do xornalismo  como  busca e posterior difusión dos feitos, supón unha descapitalización  da súa función orixinal como garante da liberdade de expresión, de control ao goberno dos demais poderes establecidos;  circunstancia que por tanto,  debe ser concibida como un proceder involutivo que tense de combater por todos os medios, en razón ao negativo efecto da súa repercusión  na continuidade de expectativas da cidadanía e na pervivencia dos seus propios dereitos.

O xornalismo está sumido  na peor  encrucillada da súa historia, unha circunstancia  que sumada á falta  de credibilidade  e á ausencia do  sentido de oficio fai que a   profesión xornalística atravese un dos momentos máis críticos dos últimos tempos, causado todo iso, ademais de polos efectos da crise xeral, pola  perda de imparcialidade e a renuncia expresa á función profesional e o axuste en suplencia   aos cambios na liña informativa ditada  polos  intrusos propietarios dos medios, en liña a permutar  o código deontolóxico polo impropio procedemento de transcribir aventuradamente comunicados, declaracións e demais noticias sen medir o alcance  da  súa fiabilidade, outorgando   rango de feito certo aínda a risco    de estar a reproducir mentiras como vén delatando  o proceder cotián.

Resulta  reprobábel  a función de quen acomoda  a verdade informativa recollida na  rúa aos desexos  do medio de comunicación, por constituír  tal manobra unha das violacións máis humillantes para o  quefacer xornalístico, pero o verdadeiro descrédito profesional do gremio ten de adxudicarse  a quen ostenta a condición de estrelas mediáticas, eses persoeiros acuñados con distintivo de calidade na mass media a pesar de ter demostrado coas  súas prácticas circenses ser a antítese do xornalismo, por canto a falta de escrúpulos no seu proceder dá paso  ao acoso e o envilecemento que mesturado  co insulto e a provocación transforman o que debese ser unha digna profesión en lixo mediático, e aos seus protagonistas,  en esperpentos da súa propia estulticia.

Un fenómeno de deterioración profesional que resulta ser a orixe  e motivo  da total perda de crédito, e factor determinante da paulatina asfixia que sofre quen exerce de forma decentes  a  actividade  xornalística.
https://soundcloud.com/galdo-fonte/o-crepusculo-dos-mass-media