PUBLICADO EN : Diario de Ferrol; Galicia Confidencial; La Opinión; La Región; Faro de Vigo; Atlántico Diario; Globedia
Se como ata agora, as formacións políticas que debesen predicar co exemplo manteñen a reiterada dinámica de incumprir os seus compromisos cos electores, ningún argumento pode xustificar entón o propósito da «xornada de reflexión».
Non é que a lei electoral de 1985, denomine de forma explícita o día anterior ás eleccións como xornada de reflexión, pois tal etiqueta é unha designación coloquial á marxe do marco xurídico como formalismo definitorio deste vestixio da Transición de inútil vixencia na actualidade, pois a tempo presente a comunicación política non é só cousa de mitins e medios de comunicación tradicionais, por canto tales formatos de difusión víronssuperados pola mais avanzad a tecnoloxía da era dixital.
Unha situación que a pesar da súa notoria complexidade, ningunha das forzas políticas maioritarias tomou conciencia do alcance dos seus efectos, como pon de manifesto a súa negativa para adaptar a lei electoral ás novas tecnoloxías, cando no 2011 levou a cabo por última vez a reforma do réxime electoral (Loreg). Motivando tal circunstancia, que de partida, a nova lei perdese todo sentido efectivo ao non incluír no seu contexto o cambio tecnolóxico, cuxa consecuencia prorrogou no tempo o anacronismo de manter a continuidade das restricións primixenias mais propias dunha democracia recentemente estreada, contra a desregularizada operativa dun poder de difusión infinito como resulta ser internet.
É por iso que seguir outorgando á xornada de reflexión función crave no contexto do proceso electoral cando nin tan sequera deuse o primeiro paso para enfrontarse ao asincronismo da era dixital, mais que un exercicio de consecuencia política son ganas de magnificar o simbolismo do obsoleto e negarse a evolucionar; un insólito proceder que de xeito evidente mantén en dúbida a eficiencia da función adxudicada a este día.
Pois máis que cumprir a función reguladora da calidade democrática que os seus defensores atribúenlle, a verdadeira finalidade que se persegue mantendo a absurda prohibición de facer política durante 24 horas antes da xornada electoral, non é outra, que fixar na mente do elector a mensaxe do inmediato para así cortocircuitar o pretérito político e a prexudicial influencia do mesmo no sentido do voto.
Risco que optaron por evitar en mutuo acordo os membros do bipartidismo, sendo por iso que a estas alturas siga sen darse un debate real sobre a necesidade de anular formalmente leste veto electoral, cuxo carácter arcaico, inútil e sen sentido , facilita prácticas pouco ortodoxas na esfera de certos segmentos do electorado, do mesmo xeito que pouco recomendables interpretacións.
Non obstante o demandado apagamento desta veda electoral non ten de interpretarse como sinónimo de renuncia ao recomendable exercicio de reflexionar sobre a función política, senón ao feito de ter que facelo por decreto, ou levados pola incoherencia de unha Lei Electoral excedida polos acontecementos, porque se así procedésemos , ademais de incorrer nun contrasenso estariamos a sustentar unha inercia que mais pronto que tarde está abocada a desaparecer.
Sendo por iso que a xornada de reflexión, como artificio paternalista do lexislador da Transición no seu propósito de protexer ao cidadán do asedio publicitario na véspera dos comicios, desde a súa orixe deixase de cumprir o obxectivo da súa finalidade ao ser esta disciplina legal en se mesma un completo contrasenso.
O é, porque o presunto silencio político e mediático que escolta a esa reflexión recae integralmente nos programas electorais das forzas políticas concorrentes, cuxo contido non pasa de ser un mero referente de insolvencia, papel mollado que non serve absolutamente para nada, pois ao non existir unha regulación sobre os mesmos, calquera pode prometer o que se lle antolle porque os candidatos saben de antemán que se non o cumpre non en incorren en infracción legal, e moito menos, contraen responsabilidade de tipo algún.
Por iso a estas alturas, é de confirmar que non ten sentido algún a aplicación de tal cautela, de aí que seguir destinando a véspera electoral a matinar sobre as mentiras e medias verdades difundidas polas forzas políticas na súa publicidade electoral non pasa de ser un completo desvarío, criterio que manteño sen excederme un chisco das limitacións que para esta xornada impón o marco legal.
Ante semellante tesitura é obvio que a verdadeira reflexión está servida, situación que apelando ao sentido común debe dirixir a súa orientación ao cambio de singradura política, pois só desde esa perspectiva poderase afrontar con solvencia a reforma electoral que a situación esixe, e temperar entre tanto a aplicación rigorista da xornada de reflexión utilizando o expresamente incuestionable do seu contido.
Non sendo este afirmación unha incitación para bordear o marco legal, senón un emprazamento á sensatez para adecuar o seu contexto á realidade dos tempos e superar con iso o actual estado de ridiculez que a súa aplicación induce.
No hay comentarios:
Publicar un comentario