CORRUPCIÓN Á CARTA

PUBLICADO 29/09/2012 EN : Diario de Ferrol; Galicia Confidencial; La Opinión; Faro de Vigo; La Región; Atlántico Diario; Globedia

Para desterrar  a corrupción da vida política  hai que erradicar de orixe as decisións fundadas na discrecionalidad e suxeitarse estritamente a medidas    cimentadas  en criterios  obxectivos  á marxe  do imperativo político.

No sector público o  ordenamento xurídico en materia  de contratación,    de ser o referente  formal  que tería que  garantir os principios de igualdade, transparencia e  concorrencia nas  relacións  contractuais entre entes públicos  e contratistas, a pesar do meritorio espírito da súa finalidade,  a realidade  dos procedementos  para nada é reflexo do seu contido normativo.

Así, lonxe de que súa aplicación satisfaga  o  propósito dos obxectivos, pola  influencia negativa da mala praxe dos  axentes interventores, afiánzase unha  tendencia extraviada que  desvía do seu contexto   toda eficacia, para propagarse como mancha de aceite que converte  a súa aplicación  nunha práctica  esvaradía, nunha situación  apropiada  para que flúan  os casos de corrupción coa implicación  de autoridades  e servidores públicos.

Abundante dinámica, que esta vez en forma  de trama  corrupta repite  sucesión escénica en Galicia, en burlona coincidencia coas eleccións  á comunidade autónoma. Eventualidade que convida  a meditar ao  votante e preguntarse,  se na súa toma de decisión, acertará en acreditar  o distingo existente entre a honorabilidade dun candidato e a desvergoña dun  corrupto; ou talvez  a concluír, que  tales reparos  forman  parte do imprevisto, e que por conseguinte son factores que como elector ha  de asumir con cargo  ao risco e ventura da sempre imperfecta democracia.

É evidente que neste país non perdemos ocasión en afianzarnos  no negativismo; sendo significativo, que desde a instauración democrática os escándalos por corrupción  manteñen unha  gráfica en permanente ascenso, é dicir, cada día son máis  quen practican estas actividades delituosas.

Tendencia crecente a pesar da mudanza de signo contrario que afectou  ás actividades xestoras  que prodigaron  a súa turbia proliferación,  como resultan ser o  urbanismo  e as transferencias ou subvencións de recursos públicos, que a tempo presente, por esa alteración das súas dinámicas, sufriron  unha diminución na influencia  do seu arrastre impúdico.

Podendo afirmarse por tanto, que na actualidade, a contratación pública é o único soporte consustancial á existencia de corruptelas e corrupción de maior escala, incluíndo na súa composición  o conxunto  de modalidades  e tipolxías, ben sexan obras, servizos ou subministracións, e iso é así,  a pesar do recorte xeneral no cómputo de investimentos resoltos por medio da contratación das administracións públicas.

 

Hase de afirmar con total contundencia  que todos os casos de corrupción sen excepción algunha, prodúcense como consecuencia da flexibilidade que outorga a disciplina legal,  ao admitir que as resolucións contractuais se adopten  acorde a decisións  dependentes da vontade política,  sen necesidade de cinguirse  a determinacións baseadas  expresamente   en métodos  de ecuanimidade normativa. Habendo de referir  que non é a falta de regra  o detonante da causa, que si,  a  infracción da mesma. 

Por tanto, para desterrar  a corrupción da vida política  hai que erradicar de orixe as decisións fundadas na discrecionalidad e suxeitarse estritamente a medidas    cimentadas  en criterios  obxectivos  á marxe  do imperativo político,  excluíndo igualmente a  arbitrariedade propiciada polas intervencións técnico - administrativas  de acompañamento. Resultando incuestionable que  a solución pasa  por instaurar modelos taxados, reforzados  con mecanismos de fiscalización; sistemas que impidan outorgar licitacións  a través de métodos  de simulación,  onde o imperativo político imponse ao rigor da norma.

Sendo igualmente necesario,  limitar ao estritamente imprescindible a utilización abusiva dos procedementos negociados  sen publicidade, figura que contra toda disposición legal, actualmente,  tomou condición  de aplicación extensiva. 

A través deste procedemento  a administración  se reserva a selección  dos concursantes por medio de invitación   empresarial, coa curiosa coincidencia, de que na maioría dos casos exclúese ás empresas de radicación xenuína, para favorecer a participación  de descoñecidas  mercantís foráneas. Estraña operativa que creba o principio de igualdade de trato, abrindo un espazo para a adxudicación á marxe  da necesaria obxectividade o que supón  manter unha porta comodamente aberta á corrupción.

Agora ben, sendo innegable  que o fin principal que persegue a corrupción é o enriquecemento ilícito, non haberá de obviarse  que de maneira instrumental, tal  práctica adoita tapar   un transfondo  relacionado con este  fin, tal é, a utilización  deste infame  sistema  como método, para seguir prorrogando  a opacidade de financiamento  das organizacións políticas. 

Recóndita manobra que non se destapa con sobredose  de amnesia,  nin tampouco con insinuacións  críticas contra a xudicatura, senón  aumentando o mecanismo de alerta e a profundización inspectora  ao obxecto de descubrir implicacións e facer caer todo o peso da lei sobre os culpables, pois de non apartar aos  corruptos da política, dificilmente frearase  a perda de confianza no sistema e nos seus representantes.