TEMPOS DE CORAXE

PUBLICADO Diario de Ferrol; sábado, 04 de xunio 2011
PUBLICADO La Región; sábado, 04 de xunio 2011
PUBLICADO Galicia Confidencial; sábado, 04 de xunio 2011

Sen excepción, procede afirmar  que o conxunto  das  estruturas  asociativas  e  de representación  intersectorial da esfera  empresarial,   resultaron  alteradas funcionalmente como consecuencia  dos prexuízos  ocasionados  polos   artífices  dos erros  políticos e dos responsables  da  inestabilidade  dos mercados financeiros,  que como é sabido,   na temporalidade do último cuadrienio provocaron unha hecatombe sen precedentes, cuxa complexidade superou o peor dos escenarios  que puidésemos imaxinar.

As entidades patronais que se precen,  han facer fronte a esta  complicada realidade vía superación, establecendo ao efecto solucións de fortalecemento asociativo, dirixidas  a adaptar a tempos de crises tanto súas estruturas orgánicas,  como seu sistema de relación operativa  para coas súas empresas asociadas, toda vez, que as actuais  circunstancias aconsellan  cambios dirixidos  a fortalecer  o músculo asociativo, a fin de, dispor da enerxía suficiente para en primeiro termo manterlle o pulso á crise, e isto ha ser así, por canto  a tarefa  das asociacións empresariais,  neste tempo de dificultade ha ser máis activa que en épocas de bonanza.

É incuestionable que seus  labores, teñen de  ser suxeito da debida  reordenación e planificación, garantindo tanto, a estabilización das actividades sobreviventes , como a articulación de medidas e fórmulas  dinamizadoras da economía,  que como punto de partida precisan de tacha e conta nova, xa que  resulta irrefutable que o modelo económico que nos arrastrou á crise global,  ha ser mellorado no seu conxunto por canto súa superada  caducidade é un todo  incuestionable.

Non se trata de pór en cuestión o modelo de libre mercado, pero si reordenar seu funcionamento, por canto,  neste  cambio de ciclo  económico,  a nova etapa obriga a mudar  esquemas anticuados   e erradicar prácticas obsoletas.

 

Os  standares  futuros da  economía, esixen racionalidade e ordenación harmónica dos sectores produtivos, a fin de conformar, unha planificación equilibrada en razón a plans  de ordenación  dos   mercados en consonancia coa   lei de oferta e demandan, evitando deste xeito incorrer no  permisivo  desbordamento de actividades afíns que sen ningún xénero de dúbidas foi  o principal factor  causante  do actual barullo socio- económico.

(Non haberá de esquecerse como mal exemplo, o disparatado intrusismo e a  insensata atomización, que prodigaron unha sobresaturación no sector inmobiliario), isto , é o que non debe repetirse en ningún sector produtivo e para evitar este despropósito, o libre mercado, debe  estar intervido no bo sentido  da súa planificación e organización  sectorial

Equivocariamos, se agardamos  que a situación se recupere pola inercia dos mercados como ocorrese en crises anteriores, pois a diferenza   é,  que esta crise non garda patrón de referencia co pasado inmediato, onde a característica era o desequilibrio conxuntural, e como o seu nome indica, as propia variables fluctuantes impulsaban  a reactivación.

A lectura   dos ritmos económicos  presentes é diametralmente  oposta, pois como xa queda referido,  na situación presente para a nosa desgraza,   excedemos  a hipótese  dunha crise estrutural para desembarcar  no conflito que representa, a singularidade dun cambio do ciclo económico sen referente de contraste.

Ha quedar meridianamente  claro, que as empresas,  son a principal forza tractora capaz de sacar ao país desta grave  situación  económica, sendo cometido dos representantes da patronal, acadar ámbitos de estabilización da actividade produtivas, renunciando  a ostentar impasibles  a desfeita que supón o continuo peche de actividades empresariais.

Nestes tempos de coraxe, a iniciativa fundamental radica en acometer    reformas estruturais como punto de arranque  para transmitir competitividade nos mercados, medida que terá que vir acompañada  polo  factor confianza como clave incuestionable para crear o clima  adecuado de mellora da contorna que favoreza a toma de decisións  e por extensión a recuperación económica.

Co perfil dese horizonte por finalidade, as entidades patronais   non han regatear esforzos para conseguir a cooperación  de todos os  axentes sociais e económicos,  unha cooperación que inclúa a colaboración coas Administracións para a mellora das nosas infraestruturas, a participación  das entidades  bancarias para facer  fluír  as vías de financiamento e a reciprocidade dos  axentes sindicais para alcanzar solucións conxuntas a través da vía do diálogo.

A sociedade no seu conxunto ten de asumir,  que en tempos revoltos todos os esforzos son poucos.