As entrañas da corrupción

PUBLICADO EN :  Galicia Confidencial; La Opinión; La Región; Faro de Vigo; Atlántico Diario; Globedia

As medidas de rexeneración que preconiza Ciudadanos contra a corrupción, na súa dinámica de disparidade, son de aplicación aos seus rivais políticos, pero non así aos membros do establishment empresarial patrocinadores das súas siglas, aos que apoiará aínda sendo parte implícita da trama corrupta 

A quen coñece os baixos mundos da contratación pública , sabe perfectamente que casos como a Gürtel ou os ERES que agora capitalizan a actualidade mediatica non son excepcións puntuais, nin como nos queren facer crer sucesos que se producen aisladamente, pois a corrupción percibida nos seus xustos terminos ha de entenderse como un problema xeneralizado e inherente do sistema, por canto sendo filla da ditadura foi preservada pola transición, a Constitución de 1978 e o modelo económico imperante. aspectos que favoreceron o seu mantemento e continuidade a un ritmo imparable e de constante acrecencia

É por iso que aquí non hai individualidades que vallan, pois o certo é que estamos ante un problema estrutural que só é posible erradicar dando un cambio radical ao sistema, xa que a corrupción en se mesma mais alá dunha cuestión de utilidade económica persoal dun político descarriado, é un todo sistémico, unha norma de aceptación xeneralizada, que o conxunto dos partidos políticos do regimen do 78 veñen utilizando de forma habitual como fonte de financiamento, para así,botando man do control institucional. en compensación primar ás empresas corruptoras con adxudicacións de contratos publicos vantaxosos.

Prácticas que xeran un sobrecusto neste mercado equivalente ao 4,6% do PIB e todo como consecuencia do saqueo público que xeran tales  prácticas e os anómalos e arbitrarios procedementos de licitación.

Por tanto, é evidente que estamos ante unha corrupción estrutural que non accidental, como indiscutible é que para existir corrupción política é imprescindible a intervención de dúas ou máis persoas, cuxa participación , polo menos, haberá de contar con corruptores e corrompidos; iso sí,  ambos corruptos.

Sendo por iso que neste país non se respectan de ningún xeito a regras do Estado de dereito, carencia que facilitou que o poder invisible do diñeiro ilegal fixésese dono da situación ata o extremo de institucionalizar a corrupción, e así, a pesar de ser unha constante a súa propagación, os emporcados pola sombra do delito, políticos e empresarios, mais que asumir a súa implicación nos feitos e en consecuencia aceptar o deber de desaparecer de escena, fan súa a práctica de negalo todo para manterse instalados no poder con uñas e dentes

A corrupción está metida ata a medula na democracia, porque nos últimos 35 anos socialistas e populares na súa alternancia, non só tolerárona senón que coas súas turbias prácticas fixeron que fose crecendo ata ocupar un lugar prominente na vida política. Consolidación que motivou que esteamos carentes de mecanismos de transparencia adecuados para loitar contra esta secuela, facendo que siga tendo carta de natureza o aproveitamento privado do público, no contexto dun sistema que favorece abertamente a impunidade dos corruptos.

Nesta cadea infecta, ademais dos políticos, ocupan un lugar de notoriedade a elite do mundo empresarial pola súa condición de instigadores e cómplices da corrupción.

Pesos pesados do Ibex 35 no ollo do furacán, pola súa implicación en subornos e amaños de adxudicacións de obra publica no contexto de manobras de infracción da legalidade, sen que a pesar dos repetidos escándalos se expurgasen responsabilidades producísense destitucións dos implicados nin investigacións internas sobre os seus actos.

E mentres os destacados membros do establishment empresarial fan uso de tales prácticas, Albert Rivera, o seu príncipe azul, negando as súas connotacións con esta trama corrupta, nun cínico exercicio de ocultación, silenciando a realidade, non dubida en disfrazar a Ciudadanos como adaíl da honradez e rexeneración política, é dicir, todo un expoñente de patronazgo, de relación de intercambio recíproco de favores entre dúas partes , o Ibex 35 e o seu partido..

A formación laranxa que en aparencia usa como baza a rexeneración a ruptura coa 'vella política', parece non estar polo labor de uniformar criterios en materia de corrupción, polo menos así se deduce da disparidade de trato que expón entre os procesados políticos e os de carácter empresarial, pois mentres que para os primeiros esixe a aplicación de medidas fulminantes exclúe de idéntica disciplina aos membros do establishment empresarial patrocinadores do seu partido, aínda cando como "vinculados á corrupción" debese impedírselles seguir accedendo a contratos públicos.

É por iso que deixarse engatusar electoralmente por Ciudadanos dando por certo a súa enganosa mensaxe de marketin, é reincidir no erro de brindarlle unha nova oportunidade ao neoliberalismo, e con iso, á diminución de gasto público, á continuidade das políticas de austeridade e á privatización dos servizos, é dicir, seguir a referendar o desmantelamento do Estado de Benestar.