Contrabandistas do voto

PUBLICADO EN :  Galicia Confidencial; La Opinión; La Región; Faro de Vigo; Atlántico Diario;  Globedia

Non podemos votar aos corruptos,

 a non ser que xa esteamos corrompidos

En Fene, aqueles que  aínda seguen confiando na democracia como expresión libre  da vontade popular, ante futuros  comicios deben estar expectantes, para non volver a confiar o seu voto a partidos  que  non resultan ser  dignos da súa recepción.  

 Fai agora tres anos  que o xulgado do contencioso administrativo de Santa Cruz de Tenerife anulaba unha moción de censura nun  Concello daquela Comunidade  por entender que en parte, os  promotores da mesma  incorrían en situación de transfuguismo; matizando na sentenza, que o Tribunal consideraba  tránsfugas a aqueles  concelleiros que  contradicían  os apoios que no seu día deron á constitución do goberno municipal e ao nomeamento do alcalde que logo foi obxecto da moción de censura.

Facendo extensiva  dita sentenza  ao caso específico do Concello de Fene cabe   argumentar que os  membros da candidatura de -Somos Fene ( en Marea)- na corporación municipal, teñen  outorgada sen ningún xénero de dúbida   a condición de apóstatas, e  por tanto,  a moción por eles referendada estaría  revestida de nulidade, e con idéntico criterio o candidato a Alcalde polo PP,  estaría a asumir  “motu proprio”  o   papel de beneficiario  de actitudes   renegadas; algo éticamente indigno dun representante público que se prece de integridade.

É dicir,  que se mire por onde se queira, estamos  ante un exercicio de furtivismo institucional, pois mesmo acolléndonos ao criterio que sostén o Tribunal Constitucional ao afirmar que  « os representantes elixidos o son dos cidadáns e non dos partidos e que a permanencia no cargo non pode depender da vontade dos partidos, senón da expresada polos electores», aínda así, cando  o  divorcio entre realidade política e realidade xurídica, é máis que ostensible, hase de entender  que igualmente incorren en deserción ética, os representantes que vulneran  o vínculo de relación cos  seus electores, como resulta ser o caso; e por tanto, a súa lexitimidade para secundar unha Moción de Censura  está electoralmente  cuestionada  .

Tras 36 anos de corporacións democráticas, esta é a primeira ocasión que a Moción de Censura  invade o normal funcionamento da institución municipal fenesa , pero non por iso debe resultar estraña a súa entrada  en escena á veciñanza do Concello,  pois  basta con analizar  a configuración da actual corporación municipal, e os factores de dependencia laboral e económica  que acompañan a boa parte dos corporativos; concelleiros, aos que  protexe o status de cargo representativo e blíndalles de toda revogación.

Protección, que anacrónicamente  outorga a estes   tránsfugas  vocacionais, a  indemnidad para pasarse de bando ou  traizoar aos seus electores  baixo prezo ou mercé; verosímil probabilidade, considerando a   frouxedade  moral dos seus membros  e a súa total ausencia de vocación de servizo público.

Se alarmante é, deixar de novo o goberno  municipal  de Fene  en mans dos artífices de esnaquizar as institucións  coa súa corrupción, moito máis pavoroso resulta  comprobar   que quen a través dunha Moción de Censura facilítalle ao PP  o acceso ao poder,   son  concelleiros  que pescaron a súa credencial  de representación  institucional no caladoiro electoral da esquerda, e que para maior engano, nos comicios municipais  ilusionaban  á sociedade  proclamando  aos catro ventos xusto o contrario do que agora está a facer .

Refírome  aos   “falabarato” de Somos Fene, aquela candidatura cuxos  membros  ían rexenerar o ente  municipal, e que agora polo seu repelente transfuguismo ideolóxico resultan non ser de fiar.

Nun municipio onde continuadamente desde a instauración da democracia a esquerda no seu conxunto sumou máis votos que a dereita, como actualmente segue ocorrendo;  por aritmética electoral resulta imposible   que un partido como o PP que conta co apoio dun  terzo escaso dos  votos emitidos nas urnas,  teña posibilidade algunha  de facerse  co bastón de mando da alcaldía, a non ser que se impoña a bastardía política sobre a   dinámica democrática,  de tal modo  que os pactos contra natura e  a confluencia de intereses privados e persoais  prevaleza sobre a vontade popular.

Xusto o que aquí está a ocorrer coa artificiosa Moción de Censura, que secunda desde a “esquerda” municipal Somos Fene, quen desde  a prestidixitación  política,  utilizando métodos puramente gansteriles,  conseguiu  que o voto limpo e progresista  depositado no seu favor    polos electores, se transmutara nas  urnas   na emblemática gaivota do PP que agora eleva   o voo  cara á    alcaldía do Concello;  un indecente proceder  dos que van á política para lucrarse dela, nunha tentativa  máis que evidente de lograr  que a indecencia se apropie  da democracia  para así poder campar ás súas anchas.

O peor inimigo da esquerda na localidade non é a disensión  interna nas súas filas, tendo en conta que  o apoio electoral cara ao progresismo  mantense inalterable   a pesar das  distintas sensibilidades que a conforman. Os  verdadeiros inconvenientes,  son  a imprecisión política, do mesmo xeito que   a falta  de integridade    e honradez dunha parte do seu sector  dirixente, extremo que queda probado   coa  vendetta consumada por Somos Fene contra a vontade dos seus enganados  electores,  así  pola ambigüidade  mantida sobre a Moción de Censura  pola cúpula do  PSOE local, cuxos membros  a estas alturas segue sen  expresar a súa posición respecto diso  en contraposición  á actitude firme e consecuente   mostrada  por Podemos, EU e BNG que non só proclaman o seu  rexeitamento  senón que  esixen   que sexa retirada “ipso facto”