PUBLICADO EN : Diario de Ferrol; Galicia Confidencial; La Opinión; La Región; Faro de Vigo; Atlántico Diario; Globedia
A corrupción que volve situar ao PP no ollo do furacán, pola alarma social do seu efecto e os prexuízos inducidos,debe ser o detonante dun proceso de ilegalización que lle impida o desempeño da función política
Os últimos acontecementos en materia de corrupción, ademais de
evidenciar a desbordada situación de perversión democrática que vive o
país, pola súa directa connotación co Partido Popular, veñen a detraer toda solvencia ao seu proxecto político, e á
súa vez, despexan calquera dúbida sobre
a súa insistente desvergoña en
reivindicarse como única alternativa de Goberno , e iso, porque a implicación
dos seus membros e a contundencia das
probas son expositivas da existencia dun
novo espolio de enriquecemento ilícito
duns voitres sen escrúpulos, que travestidos de gaivota non reparan en sabotar ao conxunto da
cidadanía, e iso é así, por mais
que tenten capear o temporal do escándalo abrindo o recorrente paraugas da
presunción de inocencia.
Non hai dúbida que desde a
reiterada 'transición española', o grao de corrupción e degradación
política chegou a tal extremo, que actualmente, as súas
consecuencias causan perniciosos efectos
nun amplo espectro da sociedade, que a duras penas subsiste
nunha situación de precariedade
'sen precedentes', e todo, porque as secuelas colaterais do saqueo de fondos públicos
causa unha diminución
na calidade democrática
e o Estado de dereito que
recrua a desigualdade,
que en maior medida, afecta aos segmentos mais dependentes da
cidadanía polo mais directo impacto que tal depredación
produce en aspectos relacionados coa
xeración de emprego, a prestación de servizos esenciais como a educación , a sanidade e demais aspectos enlazados ao benestar social.
Esta secuela que o
barómetro do CIS sitúa como a
segunda preocupación dos españois, induce un custo repercutido á
colectividade próximo aos
100.000 millóns de euros anuais,
unha cifra crecente a xulgar
pola solapada tendencia cara a esta
perversión, pois a pesar que a reforma lexislativa do Código penal ampliou a casuística dos
casos de corrupción e intensificou as penas, como tamén incluíu a
responsabilidade penal das empresas; de nada vale o teórico
perfeccionamento do marco
lexislativo, cando no seu
"cinismo" o poder Executivo que exhibe unha posición de rexeitamento á corrupción
para a galería, mais que prestar a
colaboración debida á xustiza, obstaculiza o exercicio da súa acción ao non dotala dos medios necesarios para o eficaz desenvolvemento da súa función, amais
dos mangoneos e inxerencias en todos os seus ámbitos. e moi
especialmente na Fiscalía.
Cando por implicación continuada
dos seus membros coa corrupción, un partido político que como o PP
garda mais analoxía coas
prácticas dunha asociación para delinquir que cos seus propios obxectivos
estatutarios, todo compromiso que proclame
en pos da súa rehabilitación ten
de interpretarse como un puro simulacro, por resultar materialmente imposible construír un cambio
cara á rexeneración coa
participación duns actores políticos que
son directos responsables da fractura do
sistema, da decadencia institucional e
da situación de degradación que padece o país.
Aspectos todos eles que por ser derivación de prácticas de corrupción constantes e
reiteradas, e contar á vez co referendo cómplice da súa
dirección , son argumento sobrado para emprender accións dirixidas a solicitar
a actuación da xudicatura instando que promova
a declaración do PP como
formación ilícita de acordo co establecido para o efecto
no Código Penal, do mesmo xeito
que a súa ilegalización por mala praxe
política e total inobservancia das determinacións establecidas respecto diso na Lei
de Partidos Políticos, e iso non só polas expostas razóns
argumentais, senón tamén, por ser a
única fórmula de rexeneración
susceptible de restituír a
lexitimidade política ao país e
única solución de restituír aos electores
unha democracia real e efectiva.
Sobran argumentos xurídicos para excluír
do escenario político á perniciosa
organización conservadora, que
comportándose durante anos como unha
empresa xerarquizada e con
exclusividade na extorsión económica, acumula no seu haber expedientes delituosos sobrados para a súa
ilegalización, que é xusto o que tería acontecido de darse
tal circunstancia en calquera outro
dos estados que conforman a Europa
da Unión.
Por iso é polo que mentres non se
cumpra esta fundada esixencia
e con iso alcáncese o final do PP, a España enferma de corrupción non
terá cura e ademais de manter a un
perturbador político na presidencia do Goberno, a infamia dos corruptos continuará repercutindo impositivamente sobre unha
sufrida cidadanía o produto dos seus latrocinios e o resultado
dos seus cambalaches, prorrogando
con iso unha situación política que por
inadmisible non axudará en nada ao desenvolvemento económico e social, como
vén demostrar a veracidade dos feitos por mais versións de autocompracencia
que para a sedución de inxenuos veñen de publicitar desde as súas
filas.
Pois mais alá de engordar contas
correntes privadas, a súa lesiva repercusión
ademais de obstaculizar
capacidade para satisfacelas necesidades básicas dos cidadáns,
ao desalentar o investimento,
limita aínda mais as oportunidades para
a xeración de emprego e a reactivación económica; razóns que reforzan en maior medida a inapelable exclusión do PP e o seu séquito corrupto do
escenario político como determinación
esencial para a rexeneración da
función política.
No hay comentarios:
Publicar un comentario