TRUMP: XAQUE AO NEOLIBERALISMO

PUBLICADO EN : Diario de Ferrol; Galicia Confidencial; La Opinión; La Región; Faro de Vigo; Atlántico Diario;  Globedia

No seu furor electoral o elixido Presidente estadounidense decántase por acoutar no curto prazo á continuidade de neoliberalismo, un rexeitamento que tamén conta co respaldo do sector mais progresista do Partido Demócrata  liderado  por Bernie Sanders

Pódese argumentar o que se queira,  pero lendo a política  desde a economía,  a interpretación sobre o  desenlace dos últimos comicios en USA  para nada hai que atribuílo ao efecto inducido nos electores polas   fantochadas  ou  excentricidades  do candidato triunfador, pois a cousa excede o alcance dos  seus improperios e ata dos seus comentarios misóxinos.

A razón  do acontecido  hai  que circunscribila ao pánico  permanente  no que reside unha sociedade  en quebra  por causa das prácticas  dun anacrónico   neoliberalismo, que como  modelo económico imperante  non cesou de estender o descontento pola  protección prestada  desde o  oficialismo  político  que durante décadas tolerou  os abusos  e a voracidade do sector financeiro, quen  á marxe dos seus propios  intereses, a través dunhas  prácticas exentas de toda ortodoxia mercantil  demostrou a súa  total despreocupación  pola lesiva repercusión  dos seus efectos no  que a condicións  de vida das maioría social refírese.

Cando a clase política nada  das urnas, renuncia ao  deber de defensa dos seus electores para subordinarse  aos intereses económicos e ás directrices dos mercados,  o neoliberalismo, ou "fundamentalismo do libre mercado" toma función protagonista para derivar cara a un  capitalismo salvaxe que non ten mais obxectivo que a procura das máximas ganancias, sen que iso repercuta de ningún xeito na creación de emprego   nin no establecemento e a  distribución igualitaria da renda; podendo afirmarse por tanto  que o seu auxe mais  que permitir mellores niveis de benestar para unha maioría  da poboación condúcelles  a situacións de desigualdade , desemprego e pobreza.

Dito doutra maneira,  actualmente os homes e mulleres de países rendidos á doutrina neoliberal, á que os políticos adictos empéñense en converter  nunha especie de sentido común do noso tempo, viven expostos á ameaza económica laboral, social e ecolóxica do sistema, é dicir, subsisten  baixo a influencia do  temor, a ansiedade e o desasosego, unha circunstancia extrema que no sacrosanto occidente euro-norteamericano ante o bloqueo do futuro das súas xentes, e a desatención  prestada por unha "esquerda neoliberal" incapaz de comprender á sociedade  e por tanto sen talante  para transformala, fai que como causa de frustración   ábrase  a veda  política  a cazadores expertos en rendibilizar o descontento,  que foi xusto a dinámica seguida por Donald Trump na súa exitosa  ruta  á Casa Branca  , a pesar de manterse  disociado do establishment e ser  o seu discurso contrario ao consenso internacional das elites. do poder e do oficialismo financeiro.

Non é que os electores  de EEUU fosen abducidos polo «populismo» como interesadamente apuntan os cómplices da situación,  senón que o motivo que favoreceu o apoio maioritario a tan  extravagante candidato, ten  de localizarse no propio fracaso do sistema neoliberal, cuxa  mala praxe motivou que a cuantiosos milleiros  de estadounidenses o solo afundíseselles  baixo os pés  pola situación de marxinalidade  e desigualdade creada coas políticas aplicadas na última década, que  por indución, produciron como hipotético "mal menor",á súa vez, un baile ou  realiñamento  electoral dos afectados en xustificada reacción e como aposta  á complexidade e impasse da súa propio situación.

Sensibles avatares que un controvertido aspirante a presidente só houbo  de incorporar ao núcleo do seu discurso  e maquillar con pinceladas de patriotismo  ianqui para a ocasión, unha estratexia por tanto que ademais de reportarlle rédito electoral, fixo que a tan cuestionada política neoliberal perdese  fol nas urnas, e que o enfado dos votantes coa clase política tradicional e a súa oposición ao continuísmo das súas dinastías, facilitase que este polémico personaxe, inesperadamente, sen tan sequera  presentar un proxecto sólido e coherente de país  convertésese no presidente número 45 de EE.UU.

O único que  non resulta demagóxico nas súas formulacións, é o seu rexeitamento  para outorgar condición de éxito á era neoliberal, pois o certo é que o neoliberalismo  mais alá da interesada propaganda publicitaria, é unha ideoloxía  que está sobrevalorada e vén confirmar por se mesma que desde a súa implantación en 1980, mais que caracterizarse pola xeración de crecemento  económico e riqueza  funcionou  tan só en beneficio  dos intereses duns cantos,  que contra vento e marea seguen a defender radicalmente   a súa continuidade a pesar de ser o factor causante de fraudulentos escándalos mercantís, cuxo rescate, supuxo miles de millóns de repercusión ao erario público, ademais de ocasionar unha abundante  profusión  de intolerables traxedias humanas.

Un morto  por tanto, que  a pesar de estalo   desde  a crise económica do 2008, tanto os mass media  como  os bancos e os políticos afíns,   manteñen no  seu empeño de resucitar e de  facer crer  aos  cidadáns que os  miles de millóns empregados  na súa continuidade, o foron, por ser  a solución perfecta para lograr a estabilidade económica.

Esperemos xa que logo, que este arrebato electoral non se vexa afectado por adscrición ideolóxica e partidaria, para rematar    ao final tomando o itinerario do retorno  e volta  atrás