A CONTINUIDADE DO PP, UNHA HECATOMBE

PUBLICADO EN : Diario de Ferrol; Galicia Confidencial; La Opinión; La Región; Faro de Vigo; Atlántico Diario;  Globedia

O hipotético triunfo do PP nos comicios xerais do 20-D, mais que resolver a situación xerada por eles mesmos,  viría acentuar en maior escala a complexidade, impedindo  a culminación  do cambio necesario.

Á parte de estar a padecer unha situación de extrema  emerxencia que xa non é pouco,  este país ten outro problema engadido, tal é a cegueira  colectiva da súa cidadanía, que faille incapaz de percibir a realidade nos seus xustos termos, facilitando con iso ser presa  fácil  do encantamento publicitario do aparello propagandístico do Goberno, e proclive por tanto, a tragar co engano do oficialismo  na súa afirmación  de que  España vai ben, aínda que a evidencia dos datos e a realidade dos feitos  tiren por terra a certeza de tal conxectura.

Unha interesada distorsión que xoga a favor do PP  e da súa mensaxería de axitación electoral coa planificada   obstinación de convencernos    que se está  saír da crise; coma se en definitiva  fose certo ese enredo,  e realmente,  estivésemos en condicións  de afirmar  que a economía española vai vento en popa e a toda vela. Pois o evidente  é que lonxe  de superala, as medidas  aplicada  durante a lexislatura mais que favorecer  esta posibilidade  afastaron a súa  consecución, o que anula todo recoñecemento  de fiabilidade sobre a xestión levada a termo polo actual  Executivo; sendo por iso que o próximo 20-D en correspondencia, a cidadanía  mais que outorgarlle unha retribución electoral á súa nefasta función, debese darlle un voto de castigo por     o dano causado coas súas políticas   á maioría social do país, a non ser que  na súa mutación de identidade  haxa  quen estea disposto a celebrar  como propio que aos  directivos da banca e do Ibex 35 estea a irlles  de perlas.  

Por iso, cando a incapacidade para xestionar  a crise económica mais que forzar a supresión dos ineptos apunta en dirección á  súa reafirmación á marxe do descontento social cara ás súas políticas, a situación  vén indicar  que  o panorama electoral esta dominado  polo  voto económico, a través do cal se aproba ou suspende  a función política e non casualmente en razón ao o balance de resultados, senón, pola capacidade persuasiva dos medios do réxime  e a influencia do márketing publicitario na decisión dos votantes.  Poñendo de manifesto  que  a contenda política trasladouse no seu conxunto cara a un escenario  mediático onde a  utilización interesada e pouco ortodoxa  da economía conseguiu implantarse como factor manipulador   do   voto cidadan.

Esa argucia de deseño é a clave  da blindaxe que  fai posible  que sorprendentemente e contra todo prognóstico  o partido da corrupción, da desigualdade e os recortes de dereitos e liberdades.  siga encabezando todas as enquisas, máxime cando o verdadeiramente certo  é que non só estamos lonxe de superar a crise, senón que as fórmulas utilizadas  no transcurso  da  lexislatura agora rematada deixaron sen efecto toda alternativa de solución.   Sendo iso evidente por mais  xogos  malabares que introduza o PP coa finalidade de silenciar esa realidade    no seu desenfreo de continuar coqueteando coa fantasía, mentres no seu proceder característico  segue a facer caso omiso da realidade deixando que os problemas de fondo, lonxe de resolverse, agrávense aínda mais ata o extremo de aumentar  aínda mais as desigualdades  e incentivar con iso  a fractura social.

Por tanto, coa mirada posta nas eleccións xerais do 20 de decembro,  á vista do actuado,  resultaría totalmente contraproducente  o triunfo do PP  pola carga  de negativismo  da súa influencia institucional para a rexeneración democrática  e o relanzamento económico do país, tendo en conta que nin é recomendable nin existe escusa argumental para outorgar confianza electoral  a quen como partido ten no seu haber  o  mais degradante e escandaloso  expediente de corrupción de todos os tempos.  Nin  tampouco a quen  prometendo sacarnos do labirinto económico aproveitou a ocasión para conducirnos  cara aos camiños do neoliberalismo, e así, a través dunha explosiva combinación de austeridade máis reformas estruturais ademais de non facernos máis fortes empantanar coa súa pasividade a saída  da crise.

Por iso é polo que ante  estes comicios  os electores no seu encontro coas urnas mais que actuar a treo haxan de  tomar especial responsabilidade na adxudicación do seu voto, pois resulta evidente a necesidade dun cambio substancial na orientación política do país. Un cambio a positivo cara á participación activa, pois  folga xa de exercer  o papel de comparsa  dunhas   cifras macroeconómicas que non nos benefician en nada. O noso voto mais que funcionar en patrocinio alleo como vén ocorrendo ata agora ten de cambiar de labor en vantaxe do interese xeral,  aspecto que nunca se logrará votando ao PP como forza de dereitas    e oposta de xeito visceral   a tal  finalidade.

Sendo por iso que a transformación  debe estruturarse entre outros aspectos ao redor da modernización  do aparello produtivo, a estabilidade no emprego, a sustentabilidade nos  ingresos e hábitos de consumo, así como a igualdade de xénero e a democracia.   En definitiva, unha aposta  en dirección  radicalmente oposta á defendida desde sempre  polo conservadurismo característico do PP e moi especialmente polo Goberno presidido por Mariano Rajoy. 

Suposto contrario, a hecatombe do país está servida.