PUBLICADO EN : Diario de Ferrol; Galicia Confidencial; La Opinión; La Región; Faro de Vigo; Atlántico Diario; Globedia
A crise de lexitimidade dirixente das entidades de representación empresarial, urxe unha expurga de rexeneración, para así, liberarse da catividade política, e devolverlle con iso ao sector a credibilidade perdida
Atribuírse desde o foro político competencias sobre a creación de emprego ao tempo de negar todo protagonismo ao sector empresarial como verdadeiro e único xerador do mesmo, é canto menos un despropósito e unha insensatez, ademais dun exercicio de autoengano de quen alardean politicamente de ter na redución do paro o seu principal obxectivo, pois tal dinámica pola súa condición artificiosa converte a súa política de emprego nunha ferramenta ineficaz e infrutuosa, tendo en conta que con tan incoherente actitude non só non crean emprego, senón que impiden que os chamados a crealo poidan pór en práctica as medidas oportunas para levalo a termo.
Pero toda adulteración de comportamento ten o seu transfondo, e así, aínda cando o sector maioritario dos autónomos e as Pemes manteñen unha actitude crítica para coas actuais medidas económicas e de emprego do Executivo, a alianza de intereses entre o poder político e a gran patronal comandada polas empresas do IBEX 35, facilita que este control e politización da representación empresarial neutralice toda disidencia , e sexa a CEOE quen ás ordenes dos poderosos, como elite empresarial e á marxe da opinión do segmento empresarial de menor escala, quen impoña en exclusiva na súa propio beneficio as pautas políticas en materia económica e laboral.
É por iso, pola súa función de comparsa, que haxa poucas cousas máis inútiles e perversas que as asociacións empresariais e sectoriais, pois cando como representantesdos principais promotores da creación e xeración de emprego debesen tomar partida de tal condición, os seus mediatizados directivos, lonxe de proceder en recoñecemento de tal particularidade e esixir en consecuencia un trato acorde á mesma, optan por renunciar a toda prerrogativa e seguir exercendo como correa de transmisióndo poder político en detrimento dos intereses do colectivo dos seus asociados.
Tal é así, que mentres o goberno continúa acentuando a precariedade subxugando fiscal e burocráticamente a Pemes e autónomos até deixalos sen folgos, quen supostamente exercen de representantes e din defender os seus dereitos deciden facer caso omiso, virar as costas e seguir rendendo sumisión ao Executivo de quenda.
Mentres esta actitude de dependencia mantéñase, e tan histriónicos dirixentes no canto de tomar cartas no asunto sigan prestando apoio ás políticas dun Goberno pechado baixo sete chaves á economía produtiva e ao apartamento da economía real, a situación non fará mais que agravarse provocando polas súas consecuencias, pola excedida presión fiscal e a carencia de financiamento, que un ergueito porcentaxe de autónomos e Pemes convértanse anticipadamente en cadáveres empresariais, antes inclusive de iniciar a súa andaina emprendedora.
Non existindo outra alternativa para pór freo á situación que cambiar o actual marco de relación, de tal xeito, que sexa o propio Executivo quen se poña ao servizo das empresas que nunca ao revés, e iso, sobre a premisa que sen a continuidade empresarial, tanto a creación de emprego como a garantía de futuro será pura entelequia.
Mal vai o mundo empresarial mentres a súa cúpula dirixente compita en deslealdade co mais indecente da clase política, mantendo do mesmo xeito que esta, idénticas actitudes ante a corrupción, silenciando así, a implicación na mesma de destacados membros do gremio empresarial que por mala praxe mercantil e competencia desleal, debesen ser suxeito de exclusión; pois ante feitos de tan cuestionable conduta e tan afastados da exemplaridade non caben complicidades nin encubrimentos, correspondendo ás propias institucións afectadas , alzar a voz para á vez de denunciar publicamente o que está a ocorrer e suxerir as medidas paliativas que corresponda aplicar.
Vivimos un momento crítico institucional e de liderado, e tal circunstancia afecta especialmente ás organizacións de representación empresarial que pasan na actualidade polo seu peor dos momentos, ao estar sumidas nunha crise de representatividade sen parangón, e todo, pola condición preferente outorgada ás grandes empresas en contraste coa desatención adxudicada ás perentorias necesidades de Pemes e autónomos, tendo de engadir a iso para maior complexidade, a crise de credibilidade propiciada pola actitude dos respectivos cadro directivos , mais dedicados a exercer funcións de comparsa a instancia dos axitadores da súa órbita política, que a cumprir co deber de atender as necesidades gremiais e sectoriais das empresas e profesionais agrupados.
De aí a inminente necesidade de recompor a confianza rota e restituír a credibilidade perdida, mediante a incorporación de nova sabia dirixente, que desde o afán de servizo e a preocupación polo colectivo, logre dunha vez por todas darlle un envorco á situación, facendo da rexeneración ética o seu labor, e desde logo, evitando mesturar empresarialmente intereses contrapostos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario