PUBLICADO EN : Diario de Ferrol; Galicia Confidencial; La Opinión; La Región; Faro de Vigo; Atlántico Diario; Infocadernos; Globedia
Resulta inaceptable levantar falsas expectativas con peripecias lexislativas como a recén aprobada Lei de Emprendedores, cando a saída da crise o que precisa, é dispoñer dun sector empresarial debidamente financiado.
Por mais que o goberno do PP empéñese en diagnosticar síntomas de melloría, o certo é, que a saúde económica do país lonxe de prosperar axeitadamente mantense na incerteza dun invariable prognóstico reservado, e todo, como consecuencia do inadecuado tratamento prestado dende o estalido da crise; por canto, a receita aplicada mais que cumprir a función dun antídoto eficaz actuou como un narcótico que día a día non fixo máis que acentuar a debilidade do sistema conducindo o futuro a unha fase terminal.
É obvio que cando o único revulsivo á situación é un concentrado de economía especulativa, mal imos, e se a iso engadimos que o patrón de melloría avalíese exclusivamente en parámetros de blindaxe dos mercados financeiros, peor poñémolo.
Intentar combater a crise utilizando por todo remedio os mesmos referentes que motivaron a súa xeración, equivale a negar, que a causa nunca pode ser a solución, de aí que insistir en aplicar decisións e políticas carentes de fundamento e orientación, ademais de non ser solución de nada, son actitudes que o único que delatan, é que o noso Goberno deliberadamente interésase máis pola protección dos axentes da economía especulativa e a banca, que dos que apostan por xerar economía produtiva, é dicir, das pequenas e medianas empresas, os autónomos e emprendedores; tendencia que por se mesma é unha mostra evidente que a única preocupación do PP, non é outra que defender ex profeso os intereses dos seus directos compañeiros de viaxe.
Por iso resulta inaceptable levantar falsas expectativas con peripecias lexislativas, como acontece coa nova Lei de Emprendedores aprobada este xoves polo pleno do Congreso co referendo da maioría do PP, toda vez que o seu texto nace como letra morta ao adoecer do acompañamento de fontes de financiamento; limitación, que paradoxalmente ten nas administracións públicas o seu máximo competidor, pois é innegable que o financiamento do sector público despraza e impide o do sector privado.
Mostra evidente de tal afirmación represéntao o feito que durante o último trienio, triplicáronse os fondos bancarios destinados ás administracións públicas en diminución do financiamento das empresas e emprendedores, e este efecto de expulsión da economía produtiva, obedece aos inadecuados criterios utilizados, tanto polo Banco de España coma polo BCE, cuxa aplicación incentiva o financiamento ao sector público en quebranto do sector privado.
Por canto, mentres se lle asigna risco cero ás transaccións de débeda pública emitida polo Estado, comunidades autónomas e municipios, o risco asociado ás operacións realizadas con empresas e emprendedores induce consumo de capital, e tal diferenza, inclina as entidades bancarias a tomar preferencia polo financiamento institucional deixando de atender as necesidades que demanda o sector privado da economía.
Pois como queda dito son as propias regras políticas as que inclinan a determinación das entidades bancarias, de aí que aposten por favorecer as operacións con clientes públicos, por necesidade de menos capital, mentres que se o operador provén da actividade privada, as directivas esíxenlles ampliar a porcentaxe de recursos propios respecto ao volume total dos seus activos.
Así, dos limitados recursos que os bancos destinan para financiar a economía, é significativo o incremento da parte absorbida polo sector público dende xaneiro de 2011, cuxo importe ascende a 273.000 millóns de euros, contía que indiscutiblemente non será destinada a satisfacer o financiamento que demanda o sector privado, que paradoxalmente en idéntico período, sufriu unha restrición crediticia nunha contía semellante, cifrada en 279.000 millóns de euros
Tendencia ascendente que cunha cota do 33,5%, sitúa as administracións públicas como o principal beneficiario do saldo total do financiamento das entidades bancarias, despois de dous anos e medio de incremento continuado e de ter alcanzado un record do 44%; cifras que delatan a existencia dun "hándicap" que non pode ser ignorado, e cuxa corrección demanda a urxente intervención da representación patronal, na liña de esixir a supresión da competencia desleal que representa adxudicar un maior atractivo á débeda pública, en prexuízo do financiamento privado.
Sen esta obrigada corrección, por mais marcos lexislativos que aprobe o Partido Popular, será imposible que flúa o crédito bancario cara á actividade empresarial, extremo que ademais de acentuar o risco de inestabilidade, limitará a creación de novas empresas, co impedimento engadido á posta en marcha de novos proxectos de investimento e expansión, feito que imposibilitará saír do labirinto á nosa economía para sumirnos nunha permanente situación de crise e desemprego
No hay comentarios:
Publicar un comentario