FRAUDE ELECTORAL

PUBLICADO 28/07/2012 EN : Diario de Ferrol; Galicia Confidencial; La Opinión; Faro de Vigo; La Región; Atlántico Diario; Globedia

A realidade dos feitos pon ao descuberto, que o país, ten entrado nunha espiral de deterioración democrática sen precedentes.

Nunha democracia falseada,  os cidadáns  son relevantes  exclusivamente  mentres son depositarios  do seu capital electoral, pero cando a través das  urnas exercen o dereito de sufraxio  adxudicando o seu voto, nese momento, perden toda calidade desa escala  de excelencia, para transformarse nuns   insignificantes proscritos, nos membros dun corpo do censo obrigados a encartarse  ao mandato de quen  revestiron de poder, aínda cando,  o devir  político  difira no  substancial dos contraídos electorais que orientaran a súa toma de decisión. 

O Presidente Rajoy

Esta descapitalización de valores democráticos, ese empeño pola fascinación, é tendencia  asidua entre quen torpemente non chegan asumir que a verdade non é maleable. Con esa predisposición polo cerimonial da confusión, non se logra mais obxectivo que suprimir  toda autenticidade  á función política, prodigando que se dispare a desconfianza cara a un  sector,  xa de seu,  altamente cuestionado.

Si os  cidadáns, teñen cualificación  recoñecida para elixir os seus representantes, é obvio, que tal condición lles confire capacidade   sobrada  para decidir  vía referendo,  sobre aqueles temas que por razóns conxunturais houbese que determinar como parte allea ao   suxeito programático da oferta  electoral.

 Un  político de caste, con arraigamento e hábitos  democráticos, non tería a tentación de impor  a súa decisión unilateral sobre materias que por lexítima lle corresponde  decidir   ao pleno da sociedade, pois  un  estado de dereito, folga dicir,  que non é o foro apropiado  para satisfacer as aspiracións  de quen  teñen  vocación de iluminados,  e cando esta pretensión  prospera,   o modelo político de dereitos e liberdades terá iniciado a súa descomposición.

Trasladada esta reflexión á nosa actualidade  concreta, os feitos  poñen de manifesto que o país entrou nunha espiral de deterioración democrática sen precedentes. O detonante  foi sen dúbida a reforma constitucional  exprés que conxuntamente o PSOE e o PP referendaron,   ao só obxecto  de institucionalizar o afianzamento orzamentario e outorgar con iso  un rol preferente  á confianza dos mercados.

Con aquela desafortunada decisión, non só decapitouse a soberanía popular, senón que se consumou a entrega  do poder de goberno á troika, conformada  por (Banco  Central Europeo, Comisión Europea e Fondo Monetario Internacional), ou o que é o mesmo, estendeuse un cheque en branco avalando  as reformas estruturais como única doutrina de reactivación  económica.

Aquel paso    en falso, resultou  mesmo inesperado para os propios mercados financeiros, quen sorprendidos, descubriron  que a través da renuncia á  dignidade política e coa  utilización indebida do potencial electoral, de modo indirecto, serían as urnas,  quen sen necesidade de maior presión, referendarían  as súas  insaciables aspiracións como acredores da débeda, cuxo propósito non era outro  que  garantir o seu cobro preferente cunha  rendibilidade desmesurada.

Iniciado o procedemento, faltaba consolidar a manobra, e foi  o  PP, quen por tomar vantaxe   electoral, concorre aos comicios  cun  programa para non cumprir, co agravante  de ocultar aos electores  as súas verdadeiras decisións políticas. Por iso, aínda a risco de levantar    estridencia,  é expresivamente  correcto afirmar que o presidente Rajoy, nunha xogada indecente, burlou os seus compromisos electorais servindo en bandexa á troika  o máis exquisito bocado da súa apetencia. Todo un golpe baixo á democracia, coa   finalidade  de desmantelar a sociedade do benestar como moeda de cambio para   afrontar a  factura inducida   pola  crise do capital.

A Vicepresidenta  Sáenz de Santamaría 

A situación  traspasou todos os límites  levadíos. Neste país a democracia está a ser  vítima dun  ataque de exterminio  por parte dunha  alianza de intereses, unha coalición   político- financeira, decidida a aplicar  a táctica de terra queimada para manter a continuidade dos seus privilexios baseados nun enriquecemento desmedido e ilícito.

Despois de trinta e cinco anos de vixencia , os actuais membros do goberno, debesen saber  que a democracia é ante todo un exercicio de honestidade, a asunción disciplinaria  da vontade popular, cuxa alteración   de mandato non se resolve na  rúa Génova  senón nas urnas. E mentres estas non  falen, a lexitimidade do Executivo  é nula, no concernente  a toda acción ou actuación  que difira  dos contraídos electorais que facilitaron o seu acceso ao poder. 
En democracia non  vale o "non hai mais remedio", e moito menos,  como tapadeira de privilexios  de podentes aliados  á conta de recortar o peto e a dignidade  da maioría social.

Isto que está a acontecer no país,  en boa praxe, defínese como fraude electoral.