PUBLICADO Diario de Ferrol; martes, 04 de enero del 2011
A carencia de regatos fluviais, fixo que no núcleo urbano de Ferrol, non proliferase a arquitectura popular dos muíños hidráulicos; pero contrariando tal ausencia, miren vostedes por onde, contra todo prognóstico, con notoria asiduidade, o aparteiro Felipe do Muhiño, abre de comporta da canle e fai virar o rodicio dun singular muíño de fantasías. A xulgar polos feitos, este muiñeiro do delirio ten arraigada a teima de saturar a maega até os bordos cun único cereal, que como a cebada, reserva en exclusiva como apetitoso bocado para o seu auto consumo.
Non tería a máis mínima curiosidade por saber quen se oculta tras un pseudónimo con tan primoroso patronímico, salvo como é o caso, que tal alcume veña de ser utilizado como parapeto de anonimato mal intencionado, e así, tras un veo de incógnita, arrear contra destro e sinistro, con dicción expresa de identificación das súas vítimas propiciatorias. Isto xa non é tolerable, aquí falla a conduta e o estilo, e por tanto, a situación demanda destape, pois sería cómico se non resultase tráxico, que tras un halo de misterio, un fantasmagórico personaxe tómese a incontinencia por norma, dedicándose a impartir recriminacións sen que os afectados teña razón de procedencia e por conseguinte, identidade destinataria para exercer o dereito de réplica.
Resulta que o tal Felipe do Muhiño na súa última moenda, excedeuse en demasía e regulou a quenlla de forma desmedida facendo que atascase a moa da súa racionalidade, e ese foi o motivo que presa do seu arrebato característico, tente impartir maxisterio sobre o funcionamento das organizacións empresariais da comarca.
Mire Vostede.!, o mal exemplo que imputa aos representantes da patronal do noso ámbito xeográfico, non deixa ser un atrevemento carente de fundamento e espido de rigor, pois á marxe de pluralidade de criterios que poidan diferencialas, todas e cada unha das formacións empresariais da comarca están conformadas por emprendedores, activistas comprometidos na xeración de emprego e na promoción da riqueza, que contra vento e marea, con tenacidade e empeño, seguen mantendo o tipo a pesar da tempestade permanente que desatou unha clase políticas incompetente e furibunda. Por tanto, entendo que o muiñeiro debese pór unha dose de racionalidade na súa cabeza e expurgar obsesións, pois o procedente sería realizar unha repartición equitativa de responsabilidades, e dirixir os dardos contra os verdadeiros responsables do cataclismo comarcal, que ben seguro non resultan ser os empresarios, por tanto folgan esas manifestacións súas, na que vén de afirmar “que as decisións en problemas de aquí téñenas que tomar outros”, pois aínda sendo certas, tal afirmación resulta adxudica a consignatario equívoco.
Se é certo que a subordinación ao esóxeno foi norma asidua do devir comarcal, sendo significativo a submisión dos cargos públicos do PSOE que xa fóra en condición de alcaldes, deputados, executivos de confianza ou afíns sindicalistas, no canto de facer gala de autoridade e imporse na defensa dos dereitos e o futuro da cidadanía da nosa contorna, engurráronse ás determinacións dos seus superiores en rango, asumindo sen rechistar as rebaixas impostas desde a madrileña sede de Ferran, e eses sinistros personaxes que non os empresarios, son quen verdadeiramente debesen ser o suxeito das críticas
Xa que logo, o intrépido muiñeiro no canto de gastar a súa pólvora en salvas, en razón aos prexuízos ocasionados ao noso devir polos verdadeiros responsable que para nada resultan ser os Srs. Rilo, Pérez ou Franco, senón entre outros, o ex alcalde e ex deputado Couce Pereiro, como tamén un ex director de factoría, e igualmente un ex gobernador civil, etc, etc; a eles, que non a outros. é a quen debe esixirlles responsabilidades polo abandono de obrigacións, ao admitir que as decisións sobre problemas xenuínos fósenlles impostas por terceiros foráneos co seu propio asentimento e cuxo lamentable resultados segue sendo o desagradable escaparate expositivo das nosas miserias.
Finalizo pondo luz ás súas dúbidas, e ao efecto confírmolle que os empresarios se teñen debidamente representados seus intereses, por tanto, agardo que esta receita sírvalle como referente de reflexión e mude aos destinatarios do súa moenda, pois na actualidade, está vostede a comportarse como aquel muiñeiro do diaño que da fariña facía salvado.
No hay comentarios:
Publicar un comentario