16 nov 2010

VERDADES INCÓMODAS

PUBLICADO Diario de Ferrol; sábado, 05 de feb. del 2011






Agora que aproxímanse os comicios municipais, as caixas de correos dos nosos domicilios engordarán o seu volume  de acollida  con publicidade electoral, en cuxo implícito, os concorrentes aos comicios,  farannos chegar unha batería de promesas, que sopesadas e valoradas, por excedidas e desatinadas, facilmente poderemos  concluír, que  para a clase política, salvo excepcións contadas, as  campañas electorais teñen a equivalencia de feiróns  onde prolifera a oferta de entelequias, ou o que é o mesmo, onde téntase vender sacas de fume sen denominación de orixe.


Polo xeral o contido deses  catálogos,  é unha  declaración de intencións exenta de rigor, sen axuste debido á capacidade e solvencia da institución que aspiran rexentar, sendo por iso, que  o descadre coa  realidade sexa  a norma usual  na súa elaboración, ao non vir precedidos seus contidos  da diagnose  económico - financeira correspondente. Tal insuficiencia de precisión, impide o establecemento de previsións  reais, e por tanto, invalida solvencia aos seus contraídos, e por derivación resta credibilidade  aos  entusiastas ofrecementos dos candidatos. .

Pero se as referidas carencias poden ter a súa xustificación na incapacidade científica dos  seus redactores, aspecto distinto, é o feito de non incluír no seu contido, os emolumentos que   asignaranse os candidatos sobre o suposto de que os resultados favorecesen  seu acceso ao executivo municipal, e esa ocultación, de orixe,  denota  unha inclinación á opacidade, que entra en colisión co principio de transparencia que debe presidir o exercicio dunha función política decente..

Tendo de engadir, a indefinición ou carencia nestes folletos electorais,  da posterior incorporación  de asesores políticos ao futuro goberno municipal, que  á parte de supor unha imprecisión  sobre o custo repercutido nas arcas publicas, tales nomeamentos, adoitan recaer en inexpertos coñecedores do municipalismo, o que fai inútil   súa razón de existir.

Salvando a excepcionalidade  que confirman a regra,  pódese determinar  que todo esta paradigma de indefinicións,  delata, que detrás do asalto ao poder dos concellos, imponse a mediocridade concorrente  enlazada coa voracidade  crematística, sobre  a eficiencia xerencial que debese  presidir  a defensa  do interese xeral,  dunha macro - empresa participada por   uns accionistas maioritarios chamados cidadáns.

Agora, cando está próxima  a baixada do pano da   lexislatura municipal, pódese  adiantar balance dunha representación con catro anos en carteleira, e como crítico neutral, cualifico, que sobre as táboas deste Gran Coliseo Comarcal, a  obra interpretada  por un elenco de actores de variadas  tendencias, non pasou de ser un intento de elevar o demérito  a rango   de notoriedade.

Desde este  patio aberto que é a  comarca, os cidadáns residentes,  presenciamos atónitos a interpretación, vendo a uns mediocres arribistas en papeis de repartición  principal e a uns figurantes secundarios  metidos en camisas de once varas, e todos eles,  mais preocupados   polas indicacións dos seus respectivos directores, que por lograr o aplauso do publico  en premio  a unha  boa execución.

Sumando a iso. citar asemade   a incorporación ao acto.  dun  nutrido e esaxerado  cadro de extras  que disfrazados de asesores de confianza, súa  única función limitouse  a adelgazar as  recadación da taquilla. sen aporte de  melloras ou prestancias  para o interese xeral, supondo esa artimaña unha forma indecorosa de repercutir á veciñanza o custe dunha  estrutura disfuncional e inoperante.

Finaliza   esta peza teatral, entre actos de pactos  impactados , desencontros encontrados  e a negación executiva por coroa, o  público enmudece, cando vista a nefasta interpretación,  chegan  coñecer o carto percibido por semellante bufonada .

Algúns sentíndose aludidos, este relato  poderá  resultarlles   grotesco, pero mal que lles pese, en realidade esta é a imaxe que reflicte o espello sobre quen   conforman actualmente os  gobernos municipais  no ámbito da  Mancomunidade, e se os afectados, non son quen de percibir esta realidade,  acontece, que  súa ambición non ten mesura  e contra vento e marea tenta manter prórroga duns privilexios inmerecidos.

O panorama político comarcal pide expurga, é  hora de cambios,  xa non é tempo de libelos  publicitarios, nin de pasquíns enganosos, e moito menos de mensaxería artificiosa, agora mais que nunca o pluscuamperfecto resulta extemporáneo,  Os concellos precisan refresco,  xente nova, candidatos cribles, persoas que antepoñan  os dereitos  inalienable dos seus veciños ás directrices partidistas, en sínteses, algo distinto, os concellos da comarca precisan alcaldes de seu, pois cos presentes estancouse o   futuro.

No hay comentarios:

Publicar un comentario