Asalto á xudicatura

Por prestixio  e solvencia da nosa democracia, os partidos políticos deben desistir de empregar prácticas que aínda estando "revestidas de encaixe legal" subverten e  estigmatizan o principio da separación de poderes, como está a suceder co controvertido proceso de elección do Consello Xeral do Poder Xudicial.

Para sortear o pertinaz veto que de forma irresponsable mantén o PP á renovación do órgano de goberno dos xuíces, os grupos  que conforman o Goberno de coalición PSOE e Unidas - Podemos rexistraron este martes último  no Congreso a proposición de reforma da Lei Orgánica do Poder Xudicial ( LOPX) tentando con iso  desconxestionar a situación  a través de fórmulas de solución, unha mudanza que atendendo ao mandato constitucional debería  estar resolta no ano 2018   pero que por desavinza política mantense en stand-by.

Coa  iniciativa dos socios de Goberno  preténdese nomear aos  vogais do Consello Xeral do Poder Xudicial por maioría absoluta do Congreso e do Senado, o que supón  deixar sen efecto a maioría  de 3/5 que rexía ata o de agora,    un cambio substancial na elección do órgano de goberno dos xuíces, e en consecuencia  unha maior  politización da xustiza.

O que se percibe  nesta  manobra  é un asalto ao poder xudicial coa finalidade de poder interferir de cheo na súa estrutura, mediante a designación dos vogais que puidesen resultar afíns, e así controlar o órgano de goberno do estamento xudicial, os nomeamentos xudiciais e as competencias relativas á responsabilidade disciplinaria e estatuto profesional de Xuíces e Maxistrados; unha manobra cuxa finalidade non é outra que o control político de todo  o poder do Estado.

Pero  este proceder  non é nada novo senón un paso máis na deterioración do órgano de goberno da Xudicatura,  que xa viu minguadas as súas atribucións cando o PSOE en 1985 para controlar politicamente á Xustiza cambiou a elección dos vogais xudiciais a través dos xuíces, por un sistema de elección parlamentaria

A pesar do estrafalario daquela irrupción política  o Tribunal Constitucional validou vía sentencia o contido da referida  reforma, establecendo como excepción matices restritivos sobre intercambio de cotas partidistas e repartición de vogalías  xudiciais entre os distintos partidos políticos; salvagarda que en absoluto foi tida en conta como evidencia o feito que desde entón a designación política dos membros do Consello  do Poder Xudicial, estivo baseada no   mercadeo de cotas partidistas en aberta transgresión cos preceptos da propia Constitución.

Unha  actitude que delata o nulo respecto pola mesma dunha clase política de dubidoso talante democrático; sendo cómplices de tal ignominia pola súa probada implicación as formacións políticas PP, PSOE, PNV, CIU coa irrupción   de Podemos  que viña cambiar as cousas  pero que  agora tamén se suma ao contubernio.

Por iso é polo que tras trinta e tres anos de  mangoneo  e desvarío político, teñamos a España á cola da Unión en independencia xudicial, co agravante de desatender de forma reiterada as indicacións do Consello de Europa sobre a obrigada corrección de condutas para que calquera reforma da Xustiza acoutase a intromisión política e favorecese o cumprimento do Estado de Dereito.

Pero máis que corrixir conduta en positivo séguese utilizando  a argucia para acentuar a complexidade, iso polo menos é o que se desprende do informe remitido polo Goberno no mes de abril á Comisión Europea dentro do novo mecanismo de vixilancia do Estado de Dereito, no que contrariamente á maioría absoluta que agora establece na súa proposta de elección, defendía a utilización da maioría cualificada de 3/5   para a designación de todos os vogais como un mecanismo de garantía de independencia xudicial ; o que vén indicar que o Executivo mentiu  a Europa ocultando que cambiaría a maioría para elixir o  CGPX.

Quen se proclaman  constitucionalistas deben proceder en consecuencia  facendo  prevalecer o espírito do artigo   122.3 da CE. sobre  calquera outra tentación,  de tal maneira que os  vogais de procedencia xudicial sexan elixidos directamente polos xuíces e maxistrados como única maneira  de fortalecer a autonomía  e a independencia  CGPX, pois sabido é que a intromisión política nos  seus mecanismos de elección fai que se contaxie e desprestixie o gremio; sendo recomendable en  evitación da súa desvalorización que na elección dos membros xudiciais non participe  o poder político.

Con Bruxelas advertindo que avaliará  se a reforma en trámite está en liña coas súas esixencias sobre Estado de Dereito, sumado ao feito que calquera eventualidade respecto diso, por carencia de requisitos legais pode  bloquear  a transferencia do Fondo de Recuperación, sería conveniente  que en correspondencia a iso    os promotores  da iniciativa  sopesasen o actuado  e desistisen no seu empeño de politizar o órgano xudicial  para que sexa o perfil técnico e profesional dos candidatos, quen marque a pauta  e non a súa presunta adscrición ideolóxica.