PUBLICADO EN : Galicia Confidencial; La Opinión; Globedia
A estratexia de Unidas Podemos para impedir o acceso das dereitas ao goberno, consiste en renunciar aos seus postulados e facer seu o programa neoliberal do PSOE, gardando acatamento á disciplina da Ministra de Economía e ás políticas de axuste ditadas por Bruxelas.
Quen fóra destacado adaíl do neoliberalismo, o economista Milton Friedman, a pesar que de beizos a fóra preconizaba a ausencia de toda intervención estatal na economía, curiosamente, a título persoal non predicaba co exemplo facendo caso omiso dos seus propios preceptos, e así en práctica inversa, durante toda a súa vida profesional non dubidou en acollerse ás subvencións do estado de Illinois, para sufragar economicamente o desenvolvemento da súa actividade docente na "escola de Chicago", é dicir, unha mostra de perversión dun personaxe incoherente, a do teórico neoliberal cargado de contradicións que sen acudir a axudas do estado arruinaría a súa función mercantil ao primeiro de vez.
Irónico contrasenso de quen en vida ostentara a paternidade do moderno neoliberalismo económico; esa predicada doutrina que tras as súas hipotéticas vantaxes, enmascara un transfondo reaccionario que ademais de depreciar o sistema democrático, induce a incautación do aparello do estado, abrindo vía libre á liberalización de todo o público e a conversión dos recursos sociais en amortización financeira.
Desde a Transición aquelas teses do autor neoiorquino tiveron favorable acollida entre os membros do neoliberalismo español, ou o que é o mesmo, nese agrupado de paridade ideolóxica no que confluíron un reconvertido socialismo e unha dereita recalcitrante agora xa desmembrada e feita cachizas, digamos PSOE e PP.
Formacións políticas que a pesar das súas recias rivalidades retóricas, o certo foi que ambas obraron simplemente como axentes intercambiables, que en razón á súa capitalización electoral, alternativamente, foron utilizadas polo neoliberalismo como colaboradores necesarios, coa exclusiva finalidade de levar a termo o seu perverso obxectivo, que desde sempre non foi outro, que crear unha sociedade de desigualdade, onde pequenas elites económicas fosen os únicos favorecidos á conta de estender a pobreza e a exclusión á gran maioría social.
É por iso que o neoliberalismo foi en todo momento a raíz ideolóxica de todos os nosos problemas, non debendo obviarse por tanto que os seus promotores seguen mantendo na actualidade o seu propósito de devaluar o nivel de vida do segmento máis débil da sociedade, manexando para tal finalidade ao poder político como ferramenta.
Mais alá dos lesivos prexuízos económicos causados pola súa crise de deseño, está a crise política inducida, que ao diminuír o poder do Estado, tamén restrinxe a capacidade dos electores para erradicar os lesivos efectos das súas políticas a través das urnas.
Por iso é polo que na actual conxuntura, por mais reafirmación que proclamen en defensa do seu credo, non se albisca ningún sinal indicativo que recomende apontoar o neoliberalismo como continuidade do noso futuro económico; resultando incongruente que Podemos que naceu como réplica á ortodoxia neoliberal, incorra agora no contrasenso de moverse coa lóxica do sistema ao que viñan desterrar.
Contra o que se nos conta, a coalición PSOE- Unidas Podemos non conformarán para nada un goberno progresista, senón un Executivo que impulsará sen paliativos a continuidade das políticas neoliberais en marcha, satisfacendo estritamente as demandas do FMI e o IBEX 35, como pon de manifesto o feito de situar a Nadia Calviño ex candidata a dirixir o FMI como plenipotenciaria Ministra de Economía e Vicepresidenta Primeira do Goberno.
Contra o que se nos conta, a coalición PSOE- Unidas Podemos non conformarán para nada un goberno progresista, senón un Executivo que impulsará sen paliativos a continuidade das políticas neoliberais en marcha, satisfacendo estritamente as demandas do FMI e o IBEX 35, como pon de manifesto o feito de situar a Nadia Calviño ex candidata a dirixir o FMI como plenipotenciaria Ministra de Economía e Vicepresidenta Primeira do Goberno.
Non constan no preacordo de Goberno nada relacionado coa intervención o mercado do aluguer nin de expropiar vivendas baleiras aos bancos; quedando igualmente sen mención a derrogación da reforma laboral, o cuestionamiento da monarquía e moito menos o recoñecemento sobre o dereito para decidir e demais aspectos relacionados coa grave crise territorial do Estado, asuntos todos eles que formaban parte do programa electoral de Podemos.
Esa renuncia fraguada na trastenda de Podemos, o único que indica é que Iglesias e o seu séquito optaron por relaxar o mensaxe podemita en aras a posibilitar o ingreso da cúpula no club do constitucionalismo neoliberal, e con iso o seu acceso á gobernación do país, aínda cando, con devandito proceder estarían a referendar as políticas dos socialdemócratas e o continuísmo do neoliberalismo , e esta é unha actitude pusilánime que en román paladino denomínase entreguismo, mais alá da interesada narrativa que en defensa propia utilicen os dirixente da organización morada para tentar xustificar o inaceptable.
Expresión descritiva da súa renuncia para conducir o país cara a camiños de perfeccionamento e prosperidade que proclaman no seu propio ideario, por canto, a súa subordinación aos círculos de poder económico, impide toda posibilidade dun cambio a positivo, e iso, en razón á perigosa conxunción entre o diñeiro e a política no contexto dunha contorna onde os mercados perciben aos gobernantes como os seus servidores, e estes, por acto reflicto adxudican á cidadanía o papel post electoral de meros espectadores.
No actual contexto era completamente inviable a conformación en coalición dun goberno de esquerdas e progresista, pois os requisitos esixibles para a súa consumación, lonxe das exhortadas renuncias de Podemos requirían en maior medida a exclusión do intrusismo extrapolítico representado polo neoliberalismo que rexe a función política do PSOE. Ante a dobrez socialista o seu sería a posta en práctica dun formato de cooperación positiva que desde fóra do Executivo establecese unha gobernabilidade concertada e negociada como única fórmula de preservar a integridade política, frear o paso á dereita e remediar a repetición de novos comicios.
A decisión tomada por errática, levará sen remedio ao enterramento político de Podemos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario